Thursday, October 30, 2014

ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္

ႏိုင္ငံေရးေတြ မေရးတာၾကာၿပီ။
မ်က္လံုးမေကာင္းလို႔ရယ္။ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္မဲ့အတူတူ ေဘးထိုင္ ဘုေျပာ မလုပ္ခ်င္ေတာ့တာရယ္ ေတြေၾကာင့္ မေရးျဖစ္တာ။
ႏိုင္ငံေရးသမားလည္း မဟုတ္ေတာ့ ကစားကြက္ေတြေတာ့ မသိ။
ျမင္သမွ် ႐ိုး႐ိုးေလးေတြးမိတာကေတာ့ တပ္က ေဘာင္းဘီခြ်တ္ၿပီး တမ်ိဳး တပ္သားအသြင္နဲ႔တဖံု အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈ အျပည့္မရဘူး။ ႀက္ဳက္တဲ့အခ်ိန္ သန္႔ရွင္းမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ ရွံုးမွာပဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အာဏာမရွိေပမဲ့ ျပည္သူအမ်ားစုႀကီးကေထာက္ခံတယ္။ သူ႔ရဲ႕အားနဲ႔ ပါဝါက ျပည္ပမွာပါ အျပည့္။
ဒါဆို အာဏာရွိတဲ့သူေတြနဲ႔ ုျပည္သူေထာက္ခံသူနဲ႔ေတြ႕ ၿပီးရင္ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ သံုးပြင့္ဆိုင္ေတြ႕ အေျဖရွာ။ တိုင္းရင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုေနတာလည္း ဒါပဲ။
အဲဒါကို ကိုးပြင့္ဆိုင္ ဘာညာနဲ႔ ခုထိ လံုးျခာလည္ေနတုန္း။
ကိုးပြင့္ဆို သမၼတသံုးေယာက္မွာ တပ္ကႏွစ္ယာက္ ။လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ ႏွစ္ေယာက္လံုးတပ္က။ တပ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ဒုခ်ဳပ္ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းသံုးေယာက္။ သံေခ်ာင္းပါတီ ဒုဥကၠဌကလည္း တပ္က။ ဒီေလာက္ အင္အားျပၿပီး ဘာေတြ ေျပာၾကမလဲ။ ေဒၚစုနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြ ငုတ္တုတ္ထိုင္ နားေထာင္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ မဲခဲြရင္ တို႔အသာ။ ဒီလို ေတြ႕နည္းေတြနဲ႔မို႔ အပစ္ရပ္လည္း ေရွ႕မတက္ႏိုင္။ ေျခဥျပင္လည္း ဟိုလိုလို ဒီလိုလို။ ရံႈးမွာေသခ်ာေတာ့ ပီအာခ်ည္း ကုန္းေအာ္။
ဒီလိုနဲ႔ မိုးႀကီးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္။
ျပဳျပင္ေရးကို တကယ္လိုလားတဲ့ တပ္နဲ႔ ျပည္သူ လက္တဲြႏိုင္ၾကပါေစ။

No comments:

Post a Comment