'ကုလား၊ တ႐ုတ္' ဆိုလို႔။
ျမန္မာေတြက လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကြဲကြဲျပားျပား သိပ္မရွိပဲ အားလံုးကို တမ်ိဳးတည္းလို ေခၚတတ္ၾကတယ္။ 'တ႐ုတ္' ၊ 'ကုလား' စသည္ေပါ့။
'တ႐ုတ္' လို႔ ေခၚခဲ့ၾကပံုက ဒီလိုပါတဲ့။
မြန္ဂိုတာတာတပ္ႀကီးက ပုဂံကို ပထမအႀကိမ္ ဝင္သိမ္းတဲ့အခ်ိန္( ၁၂၈၇) မွာ မြန္ဂိုတာတာတပ္ႀကီးရဲ႕အမာခံစစ္သည္ အမ်ားစုက 'တာတာ႐ုတ္' (Tatar yoke) လို႔ေခၚတဲ့ 'တူရကီ'မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ။ ဒီေတာ့ ပုဂံသားေတြက က်ဴးေက်ာ္သူေတြကို 'တ႐ုတ္'ေတြလို႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။ မြန္ဂိုတာတာတပ္ေတြေၾကာင့္ ထြက္ေျပးရတဲ့ နရသီဟပေတ့ဘုရင္( ၁၂၅၆-၈၇)ကိုေတာင္ 'တ႐ုတ္ေျပးမင္း'လို႔ ေခၚၾကတဲ့အထိပါပဲ။
ပုဂံပ်က္ၿပီးခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႕ေသာ'တာတာ' ေတြ ျပန္သြားၾကေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပုဂံတဝိုက္မွာအေျခခ်ေနခဲ့မွာလည္း မလြဲပါဘူး။ 'မြန္ဂိုတာတာ' ေတြဟာ သူတို႔သိမ္းပိုက္ခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံေတြတိုင္းမွာ အေျခခ် ေနခဲ့ၾကတဲ့ အစဥ္အလာ ႀကီးသူေတြမို႔ပါ။ ဒီေတာ့ 'တာတာ' မ်ိဳးဆက္ေတြကလည္း ပုဂံသားေတြနဲ႔ ေရာသြားၿပီး ျမန္မာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကမွာပါပဲ။
'တူရကီ'မ်ိဳးႏြယ္ေတြကို 'တာတာ႐ုတ္' ေတြမို႔ 'တ႐ုတ္' လို႔ေခၚတာ မွန္ေပမဲ့ စိနျပည္ရဲ႕ ျပည္မႀကီးကလူေတြနဲ႔ စိနမ်ိဳးႏြယ္ ျမန္မာျပည္ဖြားေတြကိုပါ ယေန႔ထိ 'တ႐ုတ္' လို႔ေခၚတာကေတာ့ တက္တက္စင္ လြဲပါတယ္။ ျပည္မႀကီးကလူေတြက 'ဟန္' လူမ်ိဳးေတြပါ။ ျမန္မာျပည္ဖြား စိနႏြယ္ဖြားေတြကလည္း 'တူရကီ တာတာ' ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ထိ သူတို႔ကိုပါ 'တ႐ုတ္' လို႔ပဲ ဆက္လက္ေခၚေနဆဲ။တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားေခၚၾကသလို 'ခ်ိဳင္းနိ' လို႔ ေခၚတာကမွ နည္းနည္း နီးစပ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။ အမ်ားေခၚၾကတဲ့ ခ်ိဳင္းနား(China) ဆိုတာကလည္း စိနျပည္ကိုတစုထည္းျဖစ္ေအာင္ တည္ေထာင္ခဲ့သူ ခ်ီ(စီ)မင္းဆက္( Qin dynasty) ကို အစြဲျပဳ ေခၚခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ျမန္မာမွတ္တမ္းေတြမွ စီန(စိန)၊ စိန္႔ စသည္ျဖင့္ ေရးခဲ့ၾကတယ္။ စပိန္ႏြယ္ဖြားေတြကလည္း ခ်ီးနား(စီးနား) လို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္။
'တ႐ုတ္ေျပးမင္း'မတိုင္ခင္ ႏွစ္တရာနီးပါးေစာၿပီး ဘုရင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဘုရင္နရသူ(၁၁၆၇-၇၀)ကလည္း 'ကုလားက်မင္း' ရယ္လို႔ အေခၚခံခဲ့ရတယ္။ သူကလည္း ေခသူမဟုတ္။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ လက္ညွိဳးၫႊန္ရာ ေရျဖစ္တယ္လို႔ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီး ေဖာင္စီးရင္း ႏိုင္ငံပတ္ခဲ့တဲ့ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးရဲ႕သားတဦး ျဖစ္ပါတယ္။
အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးရဲ႕ ေဖါင္ေတာ္ဆိုက္ရာေနရာတိုင္းမွာ ေဖါင္ေတာ္ဦးေစတီေတြတည္ခဲ့တယ္ဆိုၾကတာမို႔ ေဖါင္ေတာ္ဦးဘြဲ႕ခံ ေစတီေတြက ျမန္မာတျပည္လံုး လက္ညွိဳးထိုးမလြဲ။ ဒီဘုရင္ႀကီးက အသက္လည္းအလြန္ရွည္ပါသတဲ့။ အသက္ရွည္တဲ့ အေဖကို မေသႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းအံုးနဲ႔ဖိသတ္၊ အကိုကို နန္းတင္ၿပီး အဆိပ္ေကၽြးသတ္ပစ္တယ္လို႔ အေဖသတ္တဲ့ဘုရင္အျဖစ္ နရသူဘုရင္က ရာဇဝင္တြင္သူပါ။ နရသူဘုရင္ရဲ႕ ဒီလိုလုပ္ရပ္ေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့'ရွင္အရဟံ' လည္း လာရင္းႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ သီဟိုဌ္ျပည္ကို ျပန္သြားတယ္လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။ (ရွင္အရဟံကိုယ္တိုင္လည္း အိနိၵယႏြယ္ဖြား ရဟန္းတပါးပါ။)
နရသူဘုရင္ရဲ႕ေကာင္းမႈဆိုလို႔ ထုမွာဓမၼာရံလို႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ 'ဓမၼာရံၾကီးဘုရား' တဆူပဲ ျပစရာရွိတယ္။ ဒီဘုရားႀကီကိုလည္း ေရွးကမင္းေတြက ဘုရားတည္ၿမဲမို႔ တည္ခဲ့ပံုရွိပါတယ္။ ဓမၼရံႀကီးဘုရားႀကီးကို သူရဲခိုေတြကအစ ရဲတိုက္ႀကီးလို အခိုင္အမာတည္ခဲ့တဲ့အျပင္ တံတိုင္းႀကီးကပါ ဧရာမႀကီးမို႔ ဒီဘုရားႀကီးကို သူ႔ရဲ႕အေရးေပၚေနာက္ဆံုးခံတပ္အျဖစ္ အသံုးျပဳဖို႔အထိ ရည္ရြယ္ခဲ့တယ္လို႔ ထင္မွတ္ရပါတယ္။
သူ႔အရင္ဘိုးေဘးဘုရင္ေတြထံုးစံအတိုင္း နရသူဘုရင္မွာလည္း သီဟိုဌ္မင္းရဲ႕သမီးေတာ္ မိဘုရားရွိတယ္။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လွတဲ့ဘုရင္ပီပီ စိတ္ေတာ္မၾကည္ခ်ိန္မွာ ဒီမိဘုရားကို သတ္ခဲ့ပါသတဲ့။ သူ႔သမီးအသတ္ခံရတာကိုၾကားတဲ့ သီဟိုဌ္မင္းက စိတ္ဆိုးကာ လူစြမ္းေကာင္းရွစ္ဦးကို ေစလႊတ္ၿပီး ဘုရင္နရသူကို သုတ္သင္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ဒီလူေတြလက္ခ်က္နဲ႔ ဘုရင္နရသူ အသတ္ခံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ 'ကုလားက်မင္း' အျဖစ္ စာရင္းဝင္သြားတာပါ။
အိနိၵယႏြယ္ဖြားေတြကို ဘာေၾကာင့္ 'ကုလား' ေခၚတာလည္းဆိုေတာ့ ပင္လယ္ကိုကူးလာသူေတြမို႔ 'ကူးလာ'၊ ေနာက္ေတာ့ 'ကုလား' ေခၚၾကတာပါ တဲ့။
ပုဂံေခတ္ေက်ာက္စာေတြမွာ 'ကုလာ' လို႔ ေရးထိုး မွတ္တမ္းရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က' ကုလား ' ဆိုတာ သီဟိုဌ္ကၽြန္းကလူေတြနဲ႔ အိနိၵယႏြယ္ေတြကို ေခၚခဲ့တာ။ သီဟိုမင္းကို' ေက်းကုလားမင္း ' လို႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။
ပုဂံရဲ႕အထင္ကရျဖစ္တဲ့ ေလာကနႏၵာဆိပ္ကမ္းမွာ အိနိၵယနဲ႔ သီဟိုဌ္က ေလွေတြအမ်ားႀကီးဆိုက္ကပ္တယ္။ ကုန္ကူးသမ္းၾကတယ္လို႔ မွတ္တမ္းေတြေတြ႕ရေတာ့ ပုဂံေခတ္ထဲက ျမန္မာ အိနီၵယဆက္ဆံေရးဟာ အလြန္ေကာင္းမြန္ၿပီး အျပန္အလွန္ ကုန္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေနၾကၿပီဆိုတာကို ေတြးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ လွိုင္ေခါင္းပါတဲ့ ေလးေထာင့္ပံုဘုရားေတြကို 'ကုလားေက်ာင္း'လို႔ ေခၚခဲ့တာၾကည့္ရင္ ပုဂံက လွိုင္ဂူဘုရားေတြဟာ အိနိၵယပံုစံေတြကို မွီျငမ္းထားတယ္ဆိုတာလည္း ထင္ရွားပါတယ္။ အိနိၵယဟာ ယဥ္ေက်းမႈမွာ အေစာႀကီး ျမင့္မားခဲ့တာမို႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ စာေပေတြမွာ အိနိၵိယရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ပုဂံျပည္ တည္ခဲ့ရာမွာလည္း သူတို႔ေတြရဲ႕အခန္းဂ႑ေတြအမ်ားႀကီး ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့မွာ မလြဲပါဘူး။ ပုဂံမွာအေျခခ်ရင္း ျမန္မာေတြနဲ႔ေရာသြားတဲ့ သီဟိုဌ္သားေတြ အိႏၵိယႏြယ္ေတြလည္း နည္းမယ္မထင္ပါ။
သီဟိုဌ္သားေတြကို ကုလားေခၚခဲ့ရာက ခုေခတ္မွာေတာ့ အိနိၵိယႏြယ္ေရာ၊ ဘဂၤလားႏြယ္ေတြပါ ကုလားလို႔ ေခၚေနၾကေလရဲ႕။ အရင္ကဆို အဂၤလိပ္ေတြကိုလည္း ကုလားလို႔ပဲ ေခၚခဲ့ၾကေလရဲ႕။ တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဂၤလိပ္၊ အိႏၵိယ၊ သီရိလကာၤ၊ ဘင္ဂါလီ စသည္ျဖင့္ လူမ်ိဳးနာမည္အလိုက္ ေခၚသင့္ပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲေခၚေခၚ ျမန္မာျပည္မွာေမြး ျမန္မာျပည္မွာႀကီးၿပီး ျမန္မာကိုခ်စ္သူတိုင္းဟာ ျမန္မာေတြပါပဲ။
ျမန္မာျပည္ဖြား စိနႏြယ္ဖြားအမ်ားစုဟာ စိနစကား မတတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အက္ဖ္အာစီ ႏိုင္ငံျခားသားဥပေဒနဲ႔ညိၿပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတကၠသိုလ္ေတြတက္ခြင့္ မရခဲ့ၾကဘူး။ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားေတြလည္း ဒီလိုပဲ ခံစားခဲ့ၾကရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ႕ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြက စိနႏြယ္ေတြ အိနိၵယႏြယ္ေတြသာမကပဲ တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြအထိ အသက္ဝင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာျပည္ဟာ ကမ႓ာ့အရွည္ဆံုးျပည္တြင္းစစ္ႀကီး ျဖစ္တည္ေနရာေနရာတခု ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ဖို႔ လံုးပမ္းေနရဆဲ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္လာခဲ့ရပါတယ္။
စည္လံုးညီၫြတ္တဲ့ႏိုင္ငံေတာ္တခုျဖစ္ဖို႔ တည္ေဆာက္ဆဲ ယခုလိုအခ်ိန္မွာ တေျမထဲေန တေရထဲေသာက္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြမို႔ တ႐ုတ္၊ ကုလား ခြဲျခားမႈေတြရပ္တန္႔ၾကဖို႔လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္တခု ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာေမြးၿပီး ျမန္မာျပည္မွာႀကီးခဲ့ၾကတဲ့သူေတြမို႔ ဒီလူေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ထားခြင့္ေပးပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ဆိုခိုင္းပါ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ေမးျမန္းပါ။ ျမန္မာလို စကားေျပာခိုင္းပါ။ စာေရးခိုင္းပါ။ အစိုးရအေၾကာင္း ေမးျမန္းပါ။ ဒါေတြကို ေျဖႏိုင္ရင္ ဧည့္ႏိုင္ငံသား၊ ဒီကမွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္ခြင့္ရသင့္ၿပီေပါ့။
ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သားအသစ္ေတြကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာဘာ စသည္ျဖင့္ ဘယ္ဘာသာကို သက္ဝင္ယံုၾကည္သူျဖစ္ပါေစ၊ ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္တဲ့၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြပါပဲ။ ေခတ္သစ္စနစ္သစ္တခုမွာ 'ကုလားတ႐ုတ္' ခြဲျခားမႈေတြ ရပ္တန္႔ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳအပ္ပါတယ္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ေမာင္လူေပ
ျမန္မာေတြက လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကြဲကြဲျပားျပား သိပ္မရွိပဲ အားလံုးကို တမ်ိဳးတည္းလို ေခၚတတ္ၾကတယ္။ 'တ႐ုတ္' ၊ 'ကုလား' စသည္ေပါ့။
'တ႐ုတ္' လို႔ ေခၚခဲ့ၾကပံုက ဒီလိုပါတဲ့။
မြန္ဂိုတာတာတပ္ႀကီးက ပုဂံကို ပထမအႀကိမ္ ဝင္သိမ္းတဲ့အခ်ိန္( ၁၂၈၇) မွာ မြန္ဂိုတာတာတပ္ႀကီးရဲ႕အမာခံစစ္သည္ အမ်ားစုက 'တာတာ႐ုတ္' (Tatar yoke) လို႔ေခၚတဲ့ 'တူရကီ'မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ။ ဒီေတာ့ ပုဂံသားေတြက က်ဴးေက်ာ္သူေတြကို 'တ႐ုတ္'ေတြလို႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။ မြန္ဂိုတာတာတပ္ေတြေၾကာင့္ ထြက္ေျပးရတဲ့ နရသီဟပေတ့ဘုရင္( ၁၂၅၆-၈၇)ကိုေတာင္ 'တ႐ုတ္ေျပးမင္း'လို႔ ေခၚၾကတဲ့အထိပါပဲ။
ပုဂံပ်က္ၿပီးခ်ိန္မွာ တခ်ိဳ႕ေသာ'တာတာ' ေတြ ျပန္သြားၾကေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပုဂံတဝိုက္မွာအေျခခ်ေနခဲ့မွာလည္း မလြဲပါဘူး။ 'မြန္ဂိုတာတာ' ေတြဟာ သူတို႔သိမ္းပိုက္ခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံေတြတိုင္းမွာ အေျခခ် ေနခဲ့ၾကတဲ့ အစဥ္အလာ ႀကီးသူေတြမို႔ပါ။ ဒီေတာ့ 'တာတာ' မ်ိဳးဆက္ေတြကလည္း ပုဂံသားေတြနဲ႔ ေရာသြားၿပီး ျမန္မာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကမွာပါပဲ။
'တူရကီ'မ်ိဳးႏြယ္ေတြကို 'တာတာ႐ုတ္' ေတြမို႔ 'တ႐ုတ္' လို႔ေခၚတာ မွန္ေပမဲ့ စိနျပည္ရဲ႕ ျပည္မႀကီးကလူေတြနဲ႔ စိနမ်ိဳးႏြယ္ ျမန္မာျပည္ဖြားေတြကိုပါ ယေန႔ထိ 'တ႐ုတ္' လို႔ေခၚတာကေတာ့ တက္တက္စင္ လြဲပါတယ္။ ျပည္မႀကီးကလူေတြက 'ဟန္' လူမ်ိဳးေတြပါ။ ျမန္မာျပည္ဖြား စိနႏြယ္ဖြားေတြကလည္း 'တူရကီ တာတာ' ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ထိ သူတို႔ကိုပါ 'တ႐ုတ္' လို႔ပဲ ဆက္လက္ေခၚေနဆဲ။တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားေခၚၾကသလို 'ခ်ိဳင္းနိ' လို႔ ေခၚတာကမွ နည္းနည္း နီးစပ္မယ္ထင္ပါရဲ႕။ အမ်ားေခၚၾကတဲ့ ခ်ိဳင္းနား(China) ဆိုတာကလည္း စိနျပည္ကိုတစုထည္းျဖစ္ေအာင္ တည္ေထာင္ခဲ့သူ ခ်ီ(စီ)မင္းဆက္( Qin dynasty) ကို အစြဲျပဳ ေခၚခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ျမန္မာမွတ္တမ္းေတြမွ စီန(စိန)၊ စိန္႔ စသည္ျဖင့္ ေရးခဲ့ၾကတယ္။ စပိန္ႏြယ္ဖြားေတြကလည္း ခ်ီးနား(စီးနား) လို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္။
'တ႐ုတ္ေျပးမင္း'မတိုင္ခင္ ႏွစ္တရာနီးပါးေစာၿပီး ဘုရင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဘုရင္နရသူ(၁၁၆၇-၇၀)ကလည္း 'ကုလားက်မင္း' ရယ္လို႔ အေခၚခံခဲ့ရတယ္။ သူကလည္း ေခသူမဟုတ္။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ လက္ညွိဳးၫႊန္ရာ ေရျဖစ္တယ္လို႔ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီး ေဖာင္စီးရင္း ႏိုင္ငံပတ္ခဲ့တဲ့ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးရဲ႕သားတဦး ျဖစ္ပါတယ္။
အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးရဲ႕ ေဖါင္ေတာ္ဆိုက္ရာေနရာတိုင္းမွာ ေဖါင္ေတာ္ဦးေစတီေတြတည္ခဲ့တယ္ဆိုၾကတာမို႔ ေဖါင္ေတာ္ဦးဘြဲ႕ခံ ေစတီေတြက ျမန္မာတျပည္လံုး လက္ညွိဳးထိုးမလြဲ။ ဒီဘုရင္ႀကီးက အသက္လည္းအလြန္ရွည္ပါသတဲ့။ အသက္ရွည္တဲ့ အေဖကို မေသႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းအံုးနဲ႔ဖိသတ္၊ အကိုကို နန္းတင္ၿပီး အဆိပ္ေကၽြးသတ္ပစ္တယ္လို႔ အေဖသတ္တဲ့ဘုရင္အျဖစ္ နရသူဘုရင္က ရာဇဝင္တြင္သူပါ။ နရသူဘုရင္ရဲ႕ ဒီလိုလုပ္ရပ္ေတြကို မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့'ရွင္အရဟံ' လည္း လာရင္းႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ သီဟိုဌ္ျပည္ကို ျပန္သြားတယ္လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။ (ရွင္အရဟံကိုယ္တိုင္လည္း အိနိၵယႏြယ္ဖြား ရဟန္းတပါးပါ။)
နရသူဘုရင္ရဲ႕ေကာင္းမႈဆိုလို႔ ထုမွာဓမၼာရံလို႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ 'ဓမၼာရံၾကီးဘုရား' တဆူပဲ ျပစရာရွိတယ္။ ဒီဘုရားႀကီကိုလည္း ေရွးကမင္းေတြက ဘုရားတည္ၿမဲမို႔ တည္ခဲ့ပံုရွိပါတယ္။ ဓမၼရံႀကီးဘုရားႀကီးကို သူရဲခိုေတြကအစ ရဲတိုက္ႀကီးလို အခိုင္အမာတည္ခဲ့တဲ့အျပင္ တံတိုင္းႀကီးကပါ ဧရာမႀကီးမို႔ ဒီဘုရားႀကီးကို သူ႔ရဲ႕အေရးေပၚေနာက္ဆံုးခံတပ္အျဖစ္ အသံုးျပဳဖို႔အထိ ရည္ရြယ္ခဲ့တယ္လို႔ ထင္မွတ္ရပါတယ္။
သူ႔အရင္ဘိုးေဘးဘုရင္ေတြထံုးစံအတိုင္း နရသူဘုရင္မွာလည္း သီဟိုဌ္မင္းရဲ႕သမီးေတာ္ မိဘုရားရွိတယ္။ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လွတဲ့ဘုရင္ပီပီ စိတ္ေတာ္မၾကည္ခ်ိန္မွာ ဒီမိဘုရားကို သတ္ခဲ့ပါသတဲ့။ သူ႔သမီးအသတ္ခံရတာကိုၾကားတဲ့ သီဟိုဌ္မင္းက စိတ္ဆိုးကာ လူစြမ္းေကာင္းရွစ္ဦးကို ေစလႊတ္ၿပီး ဘုရင္နရသူကို သုတ္သင္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ဒီလူေတြလက္ခ်က္နဲ႔ ဘုရင္နရသူ အသတ္ခံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ 'ကုလားက်မင္း' အျဖစ္ စာရင္းဝင္သြားတာပါ။
အိနိၵယႏြယ္ဖြားေတြကို ဘာေၾကာင့္ 'ကုလား' ေခၚတာလည္းဆိုေတာ့ ပင္လယ္ကိုကူးလာသူေတြမို႔ 'ကူးလာ'၊ ေနာက္ေတာ့ 'ကုလား' ေခၚၾကတာပါ တဲ့။
ပုဂံေခတ္ေက်ာက္စာေတြမွာ 'ကုလာ' လို႔ ေရးထိုး မွတ္တမ္းရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က' ကုလား ' ဆိုတာ သီဟိုဌ္ကၽြန္းကလူေတြနဲ႔ အိနိၵယႏြယ္ေတြကို ေခၚခဲ့တာ။ သီဟိုမင္းကို' ေက်းကုလားမင္း ' လို႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။
ပုဂံရဲ႕အထင္ကရျဖစ္တဲ့ ေလာကနႏၵာဆိပ္ကမ္းမွာ အိနိၵယနဲ႔ သီဟိုဌ္က ေလွေတြအမ်ားႀကီးဆိုက္ကပ္တယ္။ ကုန္ကူးသမ္းၾကတယ္လို႔ မွတ္တမ္းေတြေတြ႕ရေတာ့ ပုဂံေခတ္ထဲက ျမန္မာ အိနီၵယဆက္ဆံေရးဟာ အလြန္ေကာင္းမြန္ၿပီး အျပန္အလွန္ ကုန္ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေနၾကၿပီဆိုတာကို ေတြးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ လွိုင္ေခါင္းပါတဲ့ ေလးေထာင့္ပံုဘုရားေတြကို 'ကုလားေက်ာင္း'လို႔ ေခၚခဲ့တာၾကည့္ရင္ ပုဂံက လွိုင္ဂူဘုရားေတြဟာ အိနိၵယပံုစံေတြကို မွီျငမ္းထားတယ္ဆိုတာလည္း ထင္ရွားပါတယ္။ အိနိၵယဟာ ယဥ္ေက်းမႈမွာ အေစာႀကီး ျမင့္မားခဲ့တာမို႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ စာေပေတြမွာ အိနိၵိယရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ပုဂံျပည္ တည္ခဲ့ရာမွာလည္း သူတို႔ေတြရဲ႕အခန္းဂ႑ေတြအမ်ားႀကီး ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့မွာ မလြဲပါဘူး။ ပုဂံမွာအေျခခ်ရင္း ျမန္မာေတြနဲ႔ေရာသြားတဲ့ သီဟိုဌ္သားေတြ အိႏၵိယႏြယ္ေတြလည္း နည္းမယ္မထင္ပါ။
သီဟိုဌ္သားေတြကို ကုလားေခၚခဲ့ရာက ခုေခတ္မွာေတာ့ အိနိၵိယႏြယ္ေရာ၊ ဘဂၤလားႏြယ္ေတြပါ ကုလားလို႔ ေခၚေနၾကေလရဲ႕။ အရင္ကဆို အဂၤလိပ္ေတြကိုလည္း ကုလားလို႔ပဲ ေခၚခဲ့ၾကေလရဲ႕။ တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဂၤလိပ္၊ အိႏၵိယ၊ သီရိလကာၤ၊ ဘင္ဂါလီ စသည္ျဖင့္ လူမ်ိဳးနာမည္အလိုက္ ေခၚသင့္ပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲေခၚေခၚ ျမန္မာျပည္မွာေမြး ျမန္မာျပည္မွာႀကီးၿပီး ျမန္မာကိုခ်စ္သူတိုင္းဟာ ျမန္မာေတြပါပဲ။
ျမန္မာျပည္ဖြား စိနႏြယ္ဖြားအမ်ားစုဟာ စိနစကား မတတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အက္ဖ္အာစီ ႏိုင္ငံျခားသားဥပေဒနဲ႔ညိၿပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတကၠသိုလ္ေတြတက္ခြင့္ မရခဲ့ၾကဘူး။ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားေတြလည္း ဒီလိုပဲ ခံစားခဲ့ၾကရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ႕ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြက စိနႏြယ္ေတြ အိနိၵယႏြယ္ေတြသာမကပဲ တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြအထိ အသက္ဝင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာျပည္ဟာ ကမ႓ာ့အရွည္ဆံုးျပည္တြင္းစစ္ႀကီး ျဖစ္တည္ေနရာေနရာတခု ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ဖို႔ လံုးပမ္းေနရဆဲ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္လာခဲ့ရပါတယ္။
စည္လံုးညီၫြတ္တဲ့ႏိုင္ငံေတာ္တခုျဖစ္ဖို႔ တည္ေဆာက္ဆဲ ယခုလိုအခ်ိန္မွာ တေျမထဲေန တေရထဲေသာက္ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြမို႔ တ႐ုတ္၊ ကုလား ခြဲျခားမႈေတြရပ္တန္႔ၾကဖို႔လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္တခု ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာေမြးၿပီး ျမန္မာျပည္မွာႀကီးခဲ့ၾကတဲ့သူေတြမို႔ ဒီလူေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ထားခြင့္ေပးပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ဆိုခိုင္းပါ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ေမးျမန္းပါ။ ျမန္မာလို စကားေျပာခိုင္းပါ။ စာေရးခိုင္းပါ။ အစိုးရအေၾကာင္း ေမးျမန္းပါ။ ဒါေတြကို ေျဖႏိုင္ရင္ ဧည့္ႏိုင္ငံသား၊ ဒီကမွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ျဖစ္ခြင့္ရသင့္ၿပီေပါ့။
ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သားအသစ္ေတြကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၊ အစၥလာမ္ဘာဘာ စသည္ျဖင့္ ဘယ္ဘာသာကို သက္ဝင္ယံုၾကည္သူျဖစ္ပါေစ၊ ျမန္မာျပည္ကိုခ်စ္တဲ့၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြပါပဲ။ ေခတ္သစ္စနစ္သစ္တခုမွာ 'ကုလားတ႐ုတ္' ခြဲျခားမႈေတြ ရပ္တန္႔ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳအပ္ပါတယ္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ေမာင္လူေပ
No comments:
Post a Comment