သရဲေန ့အေၾကာင္း

ကမ႓ာရြာႀကီးက အင္တာနက္တန္ခိုးနဲ႔ ဖြ႕ံၿဖိဳးတိုးတက္လာလို႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြလည္း ကူးလူးေရာေထြးၾကတယ္။ အဲဒီထဲမွာ Halloween လို႔ေခၚတဲ့ ပြဲလည္း ပါလာတယ္။

ျမန္မာလို အနည္းစပ္ဆံုးအသံထြက္ရမယ္ဆိုရင္ ဟဲလိုးဝင္း ေပါ့။ သရဲေန႔တို႔ တေစၧပြဲတို႔လည္း ေခၚတတ္ၾကတယ္။

ျမန္မာေတြက အတိတ္တို႔ နမိတ္တို႔ သိပ္စြဲၾကတယ္။ ေသစကားမေျပာရတို႔ နမိတ္မေကာင္းဘူးတို႔ကို သိပ္ယံုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပြဲကို က်က္သေရမရွိတဲ့ပြဲလို႔ ထင္တဲ့လူလည္း ရွိရဲ႕။

ေရွးကလူေတြက ဝိဉာဥ္ေတြကို ေၾကာက္လန္႔ၾကတယ္။ ဝိဉာဥ္ေတြဟာ တႏွစ္မွာတရက္ ကမ႓ာေျမကို ျပန္လာၾကတယ္လို႔ အစဥ္အဆက္ လက္ခံခဲ့ၾကတယ္။

ႏိုဝင္ဘာ တရက္ေန႔က All Saints Day သို႔မဟုတ္ All Hallow Day လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Ave of the All Hallow Day ကို Halloween Day လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ပြဲေတာ္ လုပ္ၾကတာပါပဲတဲ့။

အိုင္ယာလန္ဖက္က စခဲ့တဲ့ ဒီအစဥ္အလာဟာ အဂၤလန္ေရာက္။ ေနာက္ေတာ့ ကမ႓ာျပန္႔သြားၿပီး အခုေတာ့ ေနရာအမ်ားစုမွာ ေပ်ာ္ပြဲအေနနဲ႔ က်င္းပၾကတာပါ။ စီးပြားေရးလည္း ပါသေပါ့။ ပြဲလုပ္မွ ေစ်းသည္က ေစ်းေရာင္းရမွာကိုး။

ဒီပြဲကို မကၠဆီကိုဖက္ၾကေတာ့ Day of the Dead ဆိုၿပီး ေသဆံုးခဲ့သူမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳၾကတယ္။ သူတို႔ၾကေတာ့ သံုးရက္ေတာင္ က်င္းပသတဲ့။

ဒီပြဲမေရာက္ခင္ ဖရံုသီးေတြဝယ္ၾကတယ္။ အိ္မ္ေတြမွာ ထားၾကတယ္။ ဖရံုးသီးကို ထြင္းၿပီး မီးအိမ္လုပ္ၾကတယ္။ အိမ္ေရွ႕မွာ အ႐ိုးေခါင္းတို႔ အုပ္ဂူတို႔ မွတ္တိုင္ေလးေတြတို႔ သရဲ႐ုပ္တို႔ စိတ္ကူးေပါက္သလို ျပင္ဆင္ၿပီး အလွဆင္ၾကတယ္။ တခိ်ဳ႕ရပ္ကြက္ဆို အိမ္တိုင္းမွာ လုပ္ထားတာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္မို႔ သြားၾကည့္ၾကရတယ္။ ညၾကေတာ့ မီးအလွဆင္ထားေပါ့။ သတင္းကၽြတ္ မီးထြန္းပြဲဆန္ဆန္ပါပဲ။

မီးထြန္းၾကတာက ဝိဉာဥ္ေတြ ေၾကာက္လန္႔ေအာင္တဲ့။ မီးပံုပြဲလည္း လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္ေန႔ဆိုေပမဲ့ မတိုင္ခင္ တပတ္ေလာက္ထဲက လုပ္ထားၾကၿပီးၿပီ။

အဲဒီေန႔ၾကရင္ လူေတြကလည္း အဆန္းထြင္ ဝတ္ၾကေသးရဲ႕။ ႐ုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြလို လိုက္ဝတ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ကေလးေရာလူႀကီးပါ ဝတ္ၾကတာမို႔ ဆိုင္ေတြမွာ အေတာ္ေရာင္းရသတဲ့။ ၾကံဖန္ၿပီး စီးပြားရွာၾကတာေပါ့။ သၾကားလံုး၊ ေခ်ာ့ကလက္ေတြလည္း ဝယ္ထားရေသးရဲ႕။ ညၾကရင္ trick-or-treat လုပ္မဲ့ ကေလးအုပ္ကို ေပးဖို႔ပါပဲ။

ကေလးေတြက ညေနေစာင္းတာနဲ႔ ဖရံုသီးပံု ခြက္ေလးေတြကိုင္ၿပီး ထြက္ၾကၿပီ။ ရပ္ကြက္ထဲပတ္ၿပီး တအိမ္တက္ဆင္း trick-or-treat လို႔ေအာ္ၿပီး တံခါးေခါက္ၾကၿပီ။ လူႀကီးေတြက ေဘးက လိုက္ၾကရင္း ဝိုင္းေအာ္ၾကတယ္။ trick-or-treat ဆိုတာကေတာ့ ဧည့္မခံရင္ ေျခာက္လွန္႔မယ္ဆိုတဲ့သေဘာ။ ဒီေတာ့ ကေလးေတြအႀကိဳက္ သၾကားလံုးနဲ႔ ဧည့္ခံရတယ္။

ရပ္ကြက္တပတ္ျပည့္ရင္ ဖရံုသီးပံု ပလတ္စတစ္ခြက္ ျပည့္တာပါပဲ။ လူေတြလည္း ေမာၾကၿပီ။ အိမ္ျပန္ၿပီး နားၾကရၿပီ။ ကေလးေတြကေတာ့ သူတို႔စားခ်င္တဲ့ သၾကားလံုးေတြ ေခ်ာ့ကလက္ေတြရေတာ့ ေပ်ာ္ၾကတာေပါ့။ ေၾကာက္စရာပြဲ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ေပ်ာ္ပြဲတမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါၿပီ။

အေနာက္တိုင္း ယဥ္ေက်းမႈဆိုေပမဲ့ ကမ႓ာအႏွံ့ျပန္႔ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဒီပြဲေတာ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆင္ႏႊဲၾကမဲ့ လူငယ္ေတြကို အျပစ္မျမင္ ခ်စ္ခင္ၾကပါ။ ကိုယ္ေတြလည္း ငယ္ရာက ႀကီးလာတာမဟုတ္လား။ ေရြးေကာက္ပြဲနီးေနၿပီဆိုေတာ့ မဲဆြယ္ပြဲေတြနဲ႔ ေရာလုပ္ၾကမယ္ထင္ရဲ႕။

ျမန္မာျပည္သူျပည္သား မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ား က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ။

ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္လူေပ ပါ။

ခ်စ္တဲ့

ေမာင္လူေပ