ေမာင္လူေပတို႔တေတြက ဒီစကားလံုးနဲ႔ ႀကီးလာခဲ့ၾကသူေတြ။ လူႀကီးသူမတို႔ ဆရာသမားတို႔ကို ႐ိုေသသမႈနဲ႔ ဘာေျပာေျပာ ဟုတ္ကဲ့ခဲ့ၾကတာပါပဲ။
လုပ္ငန္းခြင္ထဲေရာက္ေတာ့ ပိုဆိုးေသးရဲ႕။ အထက္ကအမိန္႔ဆိုတဲ့ အာဏာေအာက္မွာ ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့တာ အေကာင္းဆံုးဆိုၿပီး ေခါက္႐ိုးက်ိဳးသြားေရာ။
ဒီလိုနဲ႔ ဟုတ္ကဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေအာက္မွာ စီးေျမာခဲ့ၾကရင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာင္ မေျပာတတ္ၾကေတာ့ဘူး။ အထက္အရာရွိဆိုတဲ့ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြ ေျပာသမွ်ကို ပညာရွင္ဆိုတဲ့သူေတြက မွတ္စုစာအုပ္ေလးေတြ ေရွ႕ခ်ၿပီး ေျပာသမွ် လိုက္မွတ္။ အဟမ္းအဟမ္းတို႔ ဟြတ္ဟြတ္တို႔ ပါမခ်န္ေတာ့။
ပညာရွင္ေတြက လိုအပ္သည္မ်ားကို တင္ျပရမဲ့အစား လူႀကီးဆိုသူေတြက လိုအပ္သည္မ်ား မွာၾကားေနတာကို ပညာရွင္ဆိုသူေတြက ေခါင္းေလးညိမ့္ၿပီး ဟုတ္ကဲ့ခဲ့ၾကလို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေနေတြ ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေျပာဖို႔မလို။
အခုေတာ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြ ေပၚလာခဲ့ၿပီ။ မၾကာခင္ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္စာရင္းေတြ သိရေတာ့မယ္။ အစိုးရအသစ္တရပ္ ျဖစ္လာေတာ့မယ္။
အဲဒီအစိုးရသစ္ရဲ႕ လက္ထက္မွာေတာ့ ဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာရဲသူေတြ ေပၚလာေကာင္းပါရဲ႕။
ဆရာေအာ္ပီက်ယ္ရဲ႕ ကာတြန္းေလးၾကည့္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အေတြးေလးေတြကို
က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ေမာင္လူေပ
( စကားမစပ္ ကိုယ္ရည္ေသြးလိုက္ဦးမယ္။
ေမာင္လူေပကေတာ့ သင္ပုန္းႀကီးေတာင္ မေၾကခဲ့သူမို႔ ခပ္ည့ံည့ံ။
သူငယ္တန္းသင္ပုန္းႀကီးထဲက ဝ ႏွစ္လံုးပူးကို ဝပူးလို႔မေခၚပဲ ဘာလို႔ ထဆင္ထူးလို႔ ေခၚတာလဲ။
ကႀကီးၿပီးရင္ ဘာလို႔ ကေလးမလာတာလဲ။
ကကို ပက္လက္လွန္ထားတဲ့ ကပက္လက္ကို ယပက္လက္လို႔ ေခၚတာ မွားတယ္။
ဂငယ္ ဃႀကီး၊ နငယ္ ဏႀကီး ေခၚၿပီး လငယ္ ဠႀကီး ေခၚသင့္ေပမဲ့ လလို႔ပဲေခၚတာ မွားေနတယ္။
ဂငယ္ပက္လက္ကို ဂငယ္ပက္လက္မေခၚပဲ ပေစာက္ေခၚတာလည္း မွားတယ္။
ဂငယ္ႏွစ္လံုးပူးကို ဂပူးေခၚသင့္တာမို႔ ကႀကီးမေခၚသင့္ပါ။
စသည္ျဖင့္ ဆရာမကို ကြန္ပလိမ္းေတြ တက္ခဲ့တာမို႔ ခဏခဏ ေခါင္းေခါက္ခံရတဲ့သူ။
မဟာပညာရွိေလး နင္သာ ပညာေရးဌာနေရာက္ရင္ ျမန္မာစာေတြ ပ်က္ရခ်ည္ရဲ႕လို႔ ခ်ီးျမႇင့္ေျမာက္စားခံရသူ။ )
No comments:
Post a Comment