လက္ပံတန္းမွာ ေက်ာင္းသားေလးေတြကို ေထာင္သားေတြ ပံုစံထိုင္သလို ထိုင္ခိုင္းထားတာ ျမင္ရေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၈ မတ္လ (၁၅) ရက္ကို ျပန္သတိရမိတယ္။
အဲဒီေန႔ မနက္ခင္းက သာယာေနတာ။ တရက္ေက်ာ္ ပိတ္ထားတဲ့ အင္းစိန္လမ္းႀကီးကို ျပန္ဖြင့္လိုက္တယ္။ လိုင္းကားေတြ ေရာက္လာၿပီး အင္းစိန္ကို လွည္းတန္းကိုနဲ႔ ေအာ္ေနၾကေတာ့ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာင္ ေၾကာင္သြားတယ္။ လံုထိမ္းေတြလည္း ေပ်ာက္သြားတာမို႔ပါ။ သူတို႔က လမ္းေပၚမွာ တညလံုး ေစာင့္ေနခဲ့တာေလ။
ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ေန႔လည္ပိုင္းမွာ ဖုန္းေမာ္က်ဆံုးခဲ့တဲ့ ၾကယ္အမွတ္အသားမွာ ပန္းေခြခ်တယ္။ အေလးျပဳတယ္။
အဝတ္အစားလဲခ်င္တာနဲ႔ ေက်ာင္းအုတ္တံတိုင္းကို ေက်ာ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ အင္းစိန္လမ္းကိုျဖတ္ ဘီပီအိုင္လမ္းအတိုင္း အေနာက္ႀကိဳ႕ကုန္းထဲ ျပန္လာတယ္။ အေဆာင္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး။ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္လဲၿပီး ေက်ာင္းဝန္းထဲ ျပန္လာခဲ့တယ္။
အင္းစိန္လမ္းက အသြားအလာမရွိေတာ့ဘူး။ ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီ။ မုန္တိုင္းမၾကမွီ ၿငိမ္သက္ေနသလိုပဲ။ မၾကာခင္ လံုထိန္းကားေတြ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ေက်ာင္းကို ဝိုင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စစ္ကားေတြ ထပ္ေရာက္လာၿပီး စစ္သားေတြက ထပ္ဝိုင္းပါေတာ့တယ္။
အေျခအေန မေကာင္းတာ ေသခ်ာၿပီ။ အညာက သူငယ္ခ်င္းက လက္တို႔လာတယ္။ လစ္ၾကစို႔တဲ့။ တေယာက္က သတင္းေပးတယ္။ ေယာဂီေက်ာင္းလမ္းဖက္ကို မဝိုင္းေသးဘူး။ ေဖါက္ထြက္မယ္တဲ့။ အဲဒီ ဖက္ကို ေျပးၾကေတာ့ လံုထိမ္းေတြ လမ္းထဲ ေျပးဝင္လာတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဂ်ီေဟာေဆာင္ေနာက္ဖက္ကို ပတ္ေျပးရ ျပန္တယ္။
ဂ်ီေဟာေနာက္က အုတ္႐ိုးႀကီးမွာ ေက်ာ္တက္လို႔ရတဲ့ ေနရာရွိတယ္။ အေရွ႕ႀကိဳ႕ကုန္းမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္ အဲဒီက ထြက္ေနၾကလမ္း။ အဲဒီ အုတ္႐ိုးကို ေက်ာ္ခြၿပီး အေရွ႕ ႀကိဳ႕ကုန္းထဲ ဝင္ေျပးရတယ္။ လံုထိမ္းေတြ မေရာက္လာေသးဘူး။ သူတို႔က က်မ္းစာေက်ာင္းႀကီးပတ္လာေနရလို႔ မေရာက္ႏိုင္ေသးတာ။ ကိုယ္ေတြက နယ္ခံဆိုေတာ့ ျဖတ္လမ္းက ေျပးလာခဲ့တာကိုး။
ကိုယ့္လို အေျပးျမန္တဲ့ လူနည္းနည္းက ေဖါက္ထြက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပမဲ့ အမ်ားစုက အေဆာင္မွာ ပိတ္မိၿပီး က်န္ခဲ့တာပါ။ အျပင္ကေန ေက်ာင္းသားေတြ ေအးေအးေဆးေဆး အဖမ္းခံဖို႔ ေလာ္နဲ႔ ေအာ္တယ္။ လက္နက္မရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အေဆာင္ေတြနားကို သူပုန္စခန္းႀကီး သိမ္းသလို တတန္းစီ တက္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ ဝိုင္းပတ္ကာလိုက္တယ္။ လံုထိန္းတထပ္ စစ္သားေတြက တထပ္။
ေက်ာင္းသားေတြကို လက္ေတြ ေခါင္းေပၚမွာ ယွက္ထားၿပီး ထြက္လာခိုင္းတယ္။
ပင္မေဆာင္ေအာက္မွာ ေထာင္သားေတြ ပံုစံထိုင္သလို (လက္ပံတန္းက ေက်ာင္းသားေတြကို ထိုင္ခိုင္းထားသလို) ထိုင္ခိုင္းတယ္။ ေအ ဘီ စီ ဒီ အီးေဆာင္ နဲ႔ အျပင္ေဆာင္ ဆိုၿပီး ခြဲ ထားတယ္။ ၿပီးမွ မင္းထ မင္းထ နဲ႔ သူတို႔မသကၤာတဲ့သူေတြကိုေရြးထုတ္ၿပီး ဖမ္းလိုက္တာ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ပါသြားတယ္။ က်န္သူေတြကို ႏွစ္ေယာက္စီ စီခိုင္းတယ္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္တယ္။ ဗီဒီယို ႐ိုက္တယ္။ ၿပီးမွ တီအီးကားႀကီးေတြေပၚတင္ေခၚသြားၿပီး အင္းစိန္ စခန္းမွာ အခ်က္အလက္ေတြေတာင္း။ ညတြင္းခ်င္း ရထားေပၚ ကားေပၚတင္ၿပီး ေနရပ္ကို ျပန္ပို႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။
အဲဒါကေတာ့ ၁၉၈၈ မတ္လ ၁၅ ရက္ အာအိုင္တီေက်ာင္းသားေတြကို ဝင္ဖမ္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ အမွန္တရားေတြပါပဲ။
အဝတ္အစားလဲခ်င္တာနဲ႔ ေက်ာင္းအုတ္တံတိုင္းကို ေက်ာ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ အင္းစိန္လမ္းကိုျဖတ္ ဘီပီအိုင္လမ္းအတိုင္း အေနာက္ႀကိဳ႕ကုန္းထဲ ျပန္လာတယ္။ အေဆာင္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိၾကဘူး။ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္လဲၿပီး ေက်ာင္းဝန္းထဲ ျပန္လာခဲ့တယ္။
အင္းစိန္လမ္းက အသြားအလာမရွိေတာ့ဘူး။ ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီ။ မုန္တိုင္းမၾကမွီ ၿငိမ္သက္ေနသလိုပဲ။ မၾကာခင္ လံုထိန္းကားေတြ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ေက်ာင္းကို ဝိုင္းတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စစ္ကားေတြ ထပ္ေရာက္လာၿပီး စစ္သားေတြက ထပ္ဝိုင္းပါေတာ့တယ္။
အေျခအေန မေကာင္းတာ ေသခ်ာၿပီ။ အညာက သူငယ္ခ်င္းက လက္တို႔လာတယ္။ လစ္ၾကစို႔တဲ့။ တေယာက္က သတင္းေပးတယ္။ ေယာဂီေက်ာင္းလမ္းဖက္ကို မဝိုင္းေသးဘူး။ ေဖါက္ထြက္မယ္တဲ့။ အဲဒီ ဖက္ကို ေျပးၾကေတာ့ လံုထိမ္းေတြ လမ္းထဲ ေျပးဝင္လာတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဂ်ီေဟာေဆာင္ေနာက္ဖက္ကို ပတ္ေျပးရ ျပန္တယ္။
ဂ်ီေဟာေနာက္က အုတ္႐ိုးႀကီးမွာ ေက်ာ္တက္လို႔ရတဲ့ ေနရာရွိတယ္။ အေရွ႕ႀကိဳ႕ကုန္းမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္ အဲဒီက ထြက္ေနၾကလမ္း။ အဲဒီ အုတ္႐ိုးကို ေက်ာ္ခြၿပီး အေရွ႕ ႀကိဳ႕ကုန္းထဲ ဝင္ေျပးရတယ္။ လံုထိမ္းေတြ မေရာက္လာေသးဘူး။ သူတို႔က က်မ္းစာေက်ာင္းႀကီးပတ္လာေနရလို႔ မေရာက္ႏိုင္ေသးတာ။ ကိုယ္ေတြက နယ္ခံဆိုေတာ့ ျဖတ္လမ္းက ေျပးလာခဲ့တာကိုး။
ကိုယ့္လို အေျပးျမန္တဲ့ လူနည္းနည္းက ေဖါက္ထြက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပမဲ့ အမ်ားစုက အေဆာင္မွာ ပိတ္မိၿပီး က်န္ခဲ့တာပါ။ အျပင္ကေန ေက်ာင္းသားေတြ ေအးေအးေဆးေဆး အဖမ္းခံဖို႔ ေလာ္နဲ႔ ေအာ္တယ္။ လက္နက္မရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အေဆာင္ေတြနားကို သူပုန္စခန္းႀကီး သိမ္းသလို တတန္းစီ တက္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ ဝိုင္းပတ္ကာလိုက္တယ္။ လံုထိန္းတထပ္ စစ္သားေတြက တထပ္။
ေက်ာင္းသားေတြကို လက္ေတြ ေခါင္းေပၚမွာ ယွက္ထားၿပီး ထြက္လာခိုင္းတယ္။
ပင္မေဆာင္ေအာက္မွာ ေထာင္သားေတြ ပံုစံထိုင္သလို (လက္ပံတန္းက ေက်ာင္းသားေတြကို ထိုင္ခိုင္းထားသလို) ထိုင္ခိုင္းတယ္။ ေအ ဘီ စီ ဒီ အီးေဆာင္ နဲ႔ အျပင္ေဆာင္ ဆိုၿပီး ခြဲ ထားတယ္။ ၿပီးမွ မင္းထ မင္းထ နဲ႔ သူတို႔မသကၤာတဲ့သူေတြကိုေရြးထုတ္ၿပီး ဖမ္းလိုက္တာ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ပါသြားတယ္။ က်န္သူေတြကို ႏွစ္ေယာက္စီ စီခိုင္းတယ္။ ဓါတ္ပံု႐ိုက္တယ္။ ဗီဒီယို ႐ိုက္တယ္။ ၿပီးမွ တီအီးကားႀကီးေတြေပၚတင္ေခၚသြားၿပီး အင္းစိန္ စခန္းမွာ အခ်က္အလက္ေတြေတာင္း။ ညတြင္းခ်င္း ရထားေပၚ ကားေပၚတင္ၿပီး ေနရပ္ကို ျပန္ပို႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။
အဲဒါကေတာ့ ၁၉၈၈ မတ္လ ၁၅ ရက္ အာအိုင္တီေက်ာင္းသားေတြကို ဝင္ဖမ္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ အမွန္တရားေတြပါပဲ။
No comments:
Post a Comment