ေတာင္တမန္၏ ခ်စ္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္

ေတာင္သမန္ရဲ႕ ခ်စ္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္

ျမန္မာျပည္ကိုလြမ္းလွ်င္ ပုဂံကိုလြမ္းသည္။ မန္းေလးကိုလြမ္းသည္။ ၿပီးေတာ့ အမရပူရက ေတာင္သမန္အင္းႀကီးကိုလည္းလြမ္းသည္။ ေတာင္တမန္အင္းဟုဆိုလိုက္လွ်င္ သစ္သားတံတားအိုႀကီးရယ္၊ မယ္ဇယ္ပင္တန္းေတြရယ္၊  အင္းအလယ္က သစ္ေျခာက္ပင္ႀကီးရယ္ မ်က္စိထဲမွာ ထင္းကနဲေပၚလာသည္။ ေတာင္တမန္အင္းႀကီးကိုျဖတ္တိုက္လာေသာေလေျပႏုေအးကို ရႉရွိက္ရင္း ရႈမၿငီးသည့္အလွတရားကို ခံစားရသည္မွာ ေမ့ႏိုင္ဖြယ္မရွိ။ အင္းထဲမွာ ငွက္စီးရသည့္အရသာကလည္း ခံစားလို႔ေကာင္းလွ၏။

ေတာင္သမန္အင္းကိုလြမ္းေတာ့ ဒီနယ္ကလယ္ယာေျမေတြကိုစားရတဲ့ လယ္စားမင္းျဖစ္သူ ေမာင္ေဖငယ္ ေခၚ ဦးေဖငယ္ကိုလည္း သတိရျပန္၏။ ငယ္ငယ္ကစြဲလမ္းခဲ့တဲ့စာေတြထဲမွာ သူ႔႐ုပ္ပံုေတြကို ျမင္ဖူူးခဲ့သည္။ ဒဂုန္ခင္ခင္ေလးရဲ႕စာဆိုေတာ္၊ ေမာင္သန္းေဆြ(ထားဝယ္)ရဲ႕ကုန္းေဘာင္ရွင္းတန္းစသည့္စာေတြထဲမွာ ေတြ႕ဖူးခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ သူကလည္း စာေပသမားတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သူ။

ေတာင္သမန္လယ္စားေမာင္ေဖငယ္နဲ႔ဒိုင္းခင္ခင္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို သီခ်င္းေတြဖြဲ႕ၾကသည္။ ႐ုပ္ရွင္ေတြလည္း႐ိုက္ခဲ့သည္။ အခ်စ္ကံေခသူ တစ္ဦးမို႔ သူ႔ခ်စ္သူကို သီေပါမင္းထံ ဆက္ခဲ့ရသူ။ သူခ်စ္ရတဲ့ဒိုင္းခင္ခင္ေၾကာင့္ အသက္ပါစေတးခဲ့ရသူ။ ဒီလို ဒီလိုေတြကို ကိုယ့္ထက္ႀကီးသူ လူႀကီးမ်ားထံမွလည္း ငယ္ငယ္က ၾကားနာခဲ့ဖူးေသးသည္။

တကယ္ကေတာ့ ဦးေဖငယ္နဲ႔ ဒိုင္းခင္ခင္တို႔က သားအဖအရြယ္ဟု ဆိုသည္။ ေတာင္တမန္ လယ္စားမင္းဦးေဖငယ္မွာ ဇနီးသံုးဦးလည္းရွိေသး၏။ သို႔ပါေသာ္လည္း ထိုေခတ္က ေငြရွိလွ်င္၊ အာဏာရွိလွွ်င္ မိန္းမႀကိဳက္သေလာက္ယူၾကေသာေခတ္။ ဝန္မင္းေတြ ဝန္ေထာက္ေတြမက်န္ မိန္းမေလးငါးေယာက္ေတာ့ အသာေလးရွိၾက၏။ သီေပါဘုရင္၏ ငယ္ေပါင္း၊ အကိုႀကီးလိုအားကိုးရသူ ရေနာင္ၿမိဳ႕စားမင္းသား ေမာင္ေမာင္တုတ္ဆို အာဏာတန္ခိုးနဲ႔ မိန္းမေတြ ရာခ်ီယူခဲ့သည့္အျပင္ အၿငိမ့္မင္းသမီးကိုပါ ဆင္နဲ႔ခိုးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ထိုအၿငိမ့္သမေလးမွာ ဆင္ခိုးမေလးဟု နာမည္တြင္သည္အထိ။  ဒီေတာ့ လယ္စားမင္းဦးေဖငယ္ကလည္း သူ႔ထက္အမ်ားႀကီးငယ္၍ အလွေသြးႂကြယ္သူ ဒိုင္းဝန္သမီး ခင္ခင့္ကို စိတ္ဝင္စားမိလိမ့္မည္။   ဒိုင္းဝန္မင္းႏွင့္လယ္စားမင္းတို႔ကလည္း အလြန္ခင္မင္ၾကသည္။(ေမြးစားသားဟူ၍လည္း ေရးၾကသည္။ ေမြးစားသားနဲ႔သမီးကို ေပးစားမည္ေပါ့။) ဟိုတဖက္ကလည္း လူေခ်ာစာဆိုလယ္စားမင္းကို စိတ္ဝင္စားႏိုင္သည္ပဲ။ ဒိုင္းခင္ခင္က ငယ္လြန္းေနသျဖင့္ ေစာင့္ေနရဟန္တူပါသည္။

' ကေလးလိုဘူတုန္းေဟ့လို႔၊ ျမဴျပံဳးေနစဥ္၊ ယူၾကံဳး၍ေပြ႕ခ်င္တယ္၊ ေငြ႕ေရႊရင္လံႈလို႔။ ။
ႏုပါးေတာ္ေမႊးအဆီကို၊ ေသြးနီေအာင္ နမ္းခ်င္ငဲ့ကိုယ့္။ ။ ' စသည္ျဖင့္ ဒိုင္းခင္ခင္ကို ရည္စူးစပ္ဆိုခဲ့သည္ကိုၾကည့္လွ်င္လည္း အရြယ္ငယ္လြန္းေသး၍ ေစာင့္ေနရသည္ကို သိႏိုင္ပါသည္။ ( ေမာင္သန္းေဆြ၏ ကုန္းေဘာင္ရွင္းတန္းတြင္ ေတာင္တမန္လယ္စားမင္းေမာင္ေဖငယ္သည္ သီေပါမင္းထက္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ႀကီးသည္ဟုဆိုထားရာ ဒိုင္းခင္ခင္ႏွင့္ အသက္အမ်ားႀကီးကြာေနပါ၏။)

ရတနာပံုေရႊနန္းေတာ္ထဲမွာေတာ့ ပံုစံတစ္မ်ိဳး။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ဘုရင္အဆင္အဆက္ကေတာ့ နန္းရမိဘုရားႀကီးေလးပါး၊ အေဆာင္ရမိဘုရားသံုးပါး၊ မိဘုရားငယ္၊ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ စသည္ျဖင့္ မိဘုရားေတြတေလွႀကီး ယူခဲ့ၾက၏။   ျမန္မာတို႔၏ ေရွးမင္းအေပါင္းလည္း မိန္းမအမ်ားႀကီးယူၾကေသာအစဥ္အလာ ယဥ္ေက်းမႈ ရွိသည္။ ေနာက္ဆံုးဘုရင္သီေပါမင္းတရားႀကီးၾကမွ မိဘုရားဟူ၍ စုဖုရားလတ္ကလြဲၿပီး မရွိရွာ။ စုဖုရားလတ္မင္းသမီးက သဝင္ေၾကာင္၍ျဖစ္၏။ သူမ၏ အမေတာ္စုဘုရားႀကီးကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ နန္းသိမ္းပြဲမွာ ေတာင္ညာစံျဖစ္ခဲ့ရေသာ္လည္း ဘုရင္ႏွင့္မေပါင္းဖက္လိုက္ရရွာ။ ဘုရင္နားကပ္ခြင့္မရပဲ အပ်ိဳစင္ဘဝႏွင့္ပင္ ေတာင္ညာစံမိဘုရားႀကီးရာထူးမွ ေရြ႕ေလ်ာခဲ့ရသည္။

စုဖုရားလတ္ကား တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူျဖစ္ရာ၏။ မုန္႔ကိုသာေဝစားႏိုင္မည္၊ သူ႔လင္ကို မည္သူ႔ကိုမွ် ေဝေပးရန္အစီအစဥ္မရွိ။ ဒါေၾကာင့္လည္း မယ္ေတာ္ျဖစ္သူ ဆင္ျဖဴမရွင္က သမီးႀကီးျဖစ္သူ စုဖုရားႀကီးကို ေရႊနန္းေတာ္ အစဥ္အလာအတိုင္း ေတာင္ညာစံေျမႇာက္ ဘိသိပ္ခံေနစဥ္ အမေတာ္စုဘုရားႀကီးေဘးမွာ အတင္းပင္ ဝင္ေရာက္ထိုင္ၿပီး ပါဝင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ေျမာက္နန္းမိဘုရားေျမႇာက္တာမို႔ လက္မခံႏိုင္။ ေတာင္နန္းမိဘုရားသာ မိဘုရားေခါင္ျဖစ္ရသည္မို႔ ဒီရာထူးကလြဲၿပီး က်န္တာေဆာရီး။ သီေပါမင္းသားက သူမရဲ႕ ငယ္ခ်စ္။ သူ႔လင္ထိဓါးၾကည့္။ မယားအမ်ားႀကီးယူရတဲ့  ျမန္မာမင္းတို႔ရဲ႕ ေရႊနန္းေတာ္ထံုးစံေတြလည္း ဂ႐ုမစိုက္။ ပထမေက်ာ္ေအာင္ထားေသာ ကိုရင္လူထြက္လည္းျဖစ္သူ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕လွေသာ စိတ္ပိုင္ရွင္သီေပါမင္းကလည္း သူ႔မိန္းမသေဘာဟုသာ ထားရွာေလသည္။ တစ္ေယာက္ရွိလွ်င္ေတာ္ၿပီဟု ေနေတာ္မူသည္။

(ထိုေခတ္အခါက မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒျပဌာန္းပါလွ်င္ ေရွ႕ဆံုးမွေထာက္ခံမည့္သူမွာ မိဘုရားႀကီးျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ယခုေခတ္လို မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒမရွိခဲ့၍သာ သူမမွာ ခ်စ္ေသာေမာင္ေတာ္အတြက္ ရတက္မေအးခဲ့ရပဲ သူမ၏လက္ေတြကလည္း ေသြးစြန္းေသာလက္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။)

ျမန္မာဘုရင္၏အျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီး အားမရျဖစ္ေနသူက ရေနာင္ၿမိဳ႕စား ေမာင္ေမာင္တုတ္။ သီေပါမင္းႏွင့္သူက ညီအကိုလိုခ်စ္ခဲ့ၾကသူေတြ။  သီေပါမင္းသား ဘုရင္ျဖစ္ေတာ့ သူ႔ကို မင္းသားအရာေျမႇာက္စားခဲ့သည္။ ဘုရင့္ေနာင္ဘြဲ႕ေပးသည္။ ဘုရင့္ရဲ႕အကိုျဖစ္သြားၿပီမို႔ ဒီဘုရင္လက္ထက္ေတာ္မွာ မင္းျပစ္မင္းဒါဏ္မွလြတ္ေစမည့္ဘြဲ႕။ ဘုရင္၏လူယံုေတာ္မို႔ လက္သံုေတာ္(လက္မရြ႕ံ )ေတြကိုင္ရသည့္ ေျမာက္ထားဝယ္ဗိုလ္မို႔ အာဏာအျပည့္ရသည္။ ဒီေတာ့ အာဏာစြမ္းျပကာ မိန္းမေတြအမ်ားႀကီးယူသည္။ ေပ်ာ္သည္။

သူ႔ဘုရင္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္ဆိုတစ္ေယာက္၊ ပိေတာက္ဆိုပိေတာက္။ စုဘုရားလတ္ၾသဇာကိုမေက်ာ္ႏိုင္ရွာ။ တကယ္ေတာ့ သီေပါမင္းလည္းေယာက္်ားပဲ။ သူ႔အေဖ၊ သူ႔အဖိုးဘုရင္ေတြလို မိဘုရားေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ေနခ်င္ရွာေပမည္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘုရင္ကို သူ႔လိုဇာတ္သြင္းရန္အၾကံျဖင့္ ဘုရင့္အတြက္ အပ်ိဳေခ်ာရွာရင္း ဒိုင္းခင္ခင္ကိုေတြ႕သြားဟန္ရွိသည္။ ဒိုင္းခင္ခင္မွာ ထိုအခိ်န္က စုဖုရားလတ္၏ အပ်ိဳေတာ္ငယ္တစ္ဦးျဖစ္ေနေလၿပီ။ ဒိုင္းခင္ခင္ဟု အမည္တြင္ရျခင္းမွာလည္း ထိုေခတ္က ခင္ခင္ႀကီးနာမည္တူႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဒိုင္းဝန္သမီးျဖစ္သူကို ဒိုင္းခင္ခင္ဟု ေခၚျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္က ဒိုင္းဝန္မင္းကို နားသြင္းသည္။ ဒိုင္းဝန္မင္းကလည္း သူ႔သမီးကို လယ္စားဝန္ေထာက္မင္းကေတာ္ထက္ ဘုရင္ကေတာ္ျဖစ္လာမွာကို ျမင္ေစခ်င္မွာအမွန္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ေမာင္ေဖငယ္ကိုလည္း နားခ်သည္။ ခင္ခင္ႀကီးသာ မိဘုရားျဖစ္လာပါက သူတို႔လည္း စုဖုရားလတ္ကိုေၾကာက္ဖို႔မလိုေတာ့။ ဘုရင္ကလည္း ငယ္ေသာလွေသာသူကိုသာ ပိုခ်စ္မွာအမွန္။ ဒိုင္းခင္ခင္ကို တကယ္ခ်စ္လွ်င္ ခ်စ္သူေကာင္းစားတာ ျမင္လိုလွ်င္ သီေပါဘုရင္ထံဆက္သဖို႔ နားခ်သည္ကို ဦးေဖငယ္က လက္ခံခဲ့၏။

သူတို႔တေတြမွာ ဘုရင့္လက္သံုးေတာ္ႀကီး၊ လက္သံုးေတာ္ေလးေတြ( ဒီေခတ္ဆိုရင္ေတာ့ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ လက္ပါးေစ လူသတ္အဖြဲ႕) ၏ရန္ကိုေၾကာက္ရတဲ့အတြက္ ရေနာင္မင္းသားရဲ႕ၾသဇာကို မေတာ္လွန္ႏိုင္တာလည္း  ျဖစ္ႏိုင္တာပါပဲ။ နန္းထဲမွာၾသဇာထက္တဲ့ နန္းမေတာ္ဘုရားစုဖုရားလတ္၏ရန္ထက္ နီးရာဓါးကိုေၾကာက္ရေသာေၾကာင့္ ရေနာင္မင္းသားေမာင္ေမာင္တုတ္ေပးတဲ့အၾကံအတိုင္း လိုက္နာခဲ့ရသူက ဒိုင္းခင္ခင္။ ခ်စ္သူကို အလႉေပးလိုက္ရသူက လယ္စားမင္းျဖစ္သူ ဦးေဖငယ္။ နန္းေတာ္ထဲေရာက္ေအာင္ ၾကံေဆာင္ေပးမည့္သူက ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္။

ဒီလိုႏွင့္ပင္ ဒိုင္းခင္ခင္အပ်ိဳေခ်ာေလးကို လူပ်ိဳလိုဝတ္စားေစၿပီး ျမနန္းစံေက်ာ္ထဲက ပန္းခံုေတာ္မွာ သီေပါမင္းႏွင့္ ေပးေတြ႕ေစ၏။ ဘုရင္ကလည္း စုဘုရားလတ္နန္းမေတာ္ႀကီး ဒုတိယကိုယ္ဝန္ရင့္မာေနသည္မို႔ အားလပ္ေနသည္ႏွင့္ ကြက္တိ။ငယ္ရြယ္လွပတဲ့  ဒိုင္းခင္ခင္ရဲ႕အလွမွာရစ္မူး။ေျမာက္ေရႊေရးေဆာင္ မိဘုရားေျမႇာက္မယ္လို႔ ဂတိေတြေပး။ အခ်စ္ပန္းအသစ္ေတြပြင့္ဖူးၾက။ ပန္းခံုေတာ္မွ အေစာင့္မ်ားကလည္း ရေနာင္မင္းသားလူယံုေတြမို႔ သတင္းေပါက္ၾကားမွာလည္း စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့။

သို႔ပါေသာ္လည္း ခိုးစားရေသာအသီးမွာ ခ်ိဳေသာ္လည္း အႏၲရာယ္ႀကီးေပသည္။ စုဖုရားလတ္၏ လူယံုေတာ္ အေထာက္ေတာ္ မ်ားကလည္း နန္းတြင္းမွာအျပည့္ရွိၾကသည္။ ခဏခဏေတြ႕ၾကရာတြင္ စုဘုရားလတ္၏ အေထာက္ေတာ္ေတြက ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ လူစိမ္းေလးကို ပန္းခံုေတာ္ထဲသို႔ ေခၚေခၚလာတာ သတိျပဳမိသြားသည္။ ထိုလူငယ္ေလးမွာ ဒိုင္းခင္ခင္ႏွင့္လည္း တူေနသည္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ပန္းခံုေတာ္ထဲ ဝင္ခြင့္မရွိေသာ္လည္း အေျခအေနကို ရိပ္မိသြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔၏ မိဘုရားႀကီးစုဘုရားလတ္ကို ေလွ်ာက္ထားၾကရာက မိဘုရားႀကီးစုဖုရားလတ္ရဲ႕ ေဒါသမီးေတြ မာန္ဟုန္ျပင္းစြာ ေတာက္ေလာင္ေလ၏။ ေသခ်ာေစရန္အတြက္ သူမကိုယ္တိုင္ပန္းခံုေတာ္ထဲအထိလိုက္သြားသည္။ မိဘုရားႀကီးမို႔ အေစာင့္ေတြက မတားရဲၾက။ ဘုရင္ႏွင့္ဒိုင္းခင္ခင္ႏွစ္ပါးၾကည္ေနစဥ္အမိဖမ္းလိုက္သည္။ ဘုရင္ကိုဆဲဆိုသည္။ လူပံုလယ္မွာ အရွက္ေတာ္ရတဲ့ဘုရင္က လွံဆြဲၿပီးလိုက္လို႔ ထြက္ေျပးရတဲ့အထိ။

တကယ္ေတာ့ သက္ဦးဆံပိုင္ဘုရင္ေခတ္မွာ ဘုရင္ကို ဒီလိုအရွက္ခြဲဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ဖို႔မလြယ္ပါ။ သူမ၏အခ်စ္ဦးသီေပါမင္းကို ငယ္စဥ္ထဲကႏိုင္ခဲ့သူမို႔သာ ဒီလိုအရွက္ခြဲႏိုင္ျခင္းျဖစ္၏။ စုဖုရားလတ္၏ေဒါသမာန္ဟုန္ကား အတားအဆီးမရွိ။ စုဖုရားလတ္ရန္ကိုေၾကာက္ရွာသူ တပင္တိုင္မင္းသမီးစလင္းစုဖုရား (ထိုေခတ္က တပင္တိုင္ျမနန္းႏွင့္ စံျမန္းရေသာ စလင္းစုဖုရားဆိုသည္မွာ မင္းတုန္းမင္းႀကီး၏ အခ်စ္ဆံုးသမီးေတာ္ျဖစ္၏။ ထိုမင္းသမီးကို ေနာက္တက္လာမည့္ဘုရင္က ေတာင္ညာစံမိဘုရားေခါင္ႀကီးအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ရမည့္ထံုးစံရွိ၏။) ဆိုလွ်င္ မင္းတုန္းမင္းႀကီးအေလာင္းေတာ္ကိုသၿဂႋဳလ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေတာင္ညာစံမိဘုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္မည့္အေရးကိုစြန္႔လြတ္ခါ သီလရွင္ဘဝသို႔ ေျပာင္းကာ အသက္ေဘးမွ ေဝးရာသို႔ေျပးခဲ့ရဘူးသည္။

အရွက္ေတာ္ဝင္တဲ့ဘုရင္သီေပါက အရွက္ႀကီးလို႔ ႐ုတ္တရက္ေနမေကာင္းျဖစ္သြားေလေတာ့ ညီလာခံမလာႏိုင္တာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး  မိဘုရားႀကီးစုဘုရားလတ္က ဘုရင့္အာဏာေခတၱယူလိုက္၏။  ေမာင္ေမာင္တုတ္တို႔ကိစၥကို ပစ္စာထုတ္ႀကီးဖန္တည္းကာ လႊတ္ေတာ္ကို အေရးယူဖို႔ ဖိအားေပးသည္။ လႊတ္ေတာ္ကလည္း စုဖုရားလတ္ကို လြန္ဆန္ရဲသူမရွိ။ ဒီလိုႏွင့္ပင္ ဒိုင္းခင္ခင္အေရးအခင္းကို ၾကံစည္ခဲ့တဲ့ ရေနာင္ေမာင္ေမာင္တုတ္၊ ဒိုင္းခင္ခင္၊ ၾကံရာပါ ေတာင္သမန္လယ္စားေမာင္ေဖငယ္တို႔ကို အရင္က ခင္မင္ခဲ့တာမေထာက္ေတာ့ပဲ အျပတ္ရွင္းပါေတာ့သည္။ မင္းျပစ္မင္းဒါဏ္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ရသူ ရေနာင္မင္းသားကေတာ့ ေၾကးတိုက္( အက်ဥ္းေထာင္)ထဲမွာ သူ႔ဟာသူ သတ္ေသဟန္ႏွင့္ အရွင္းခံလိုက္ရသည္။ ဒိုင္းခင္ခင္မွာလည္း အက်ဥ္းက်ေနစဥ္တြင္ ကိုယ္ဝန္ပါလာမွန္းသိလာသျဖင့္ တိုင္းတားမင္းႀကီးက ျမင္းေဇာင္းထဲမွာ ဖြက္ေပးထားၿပီး ဘုရင္ႏွင့္ရေသာကိုယ္ဝန္ကို မီးဖြားခြင့္ေပးဖို႔( ဘုရင့္ေသြးေတြ ေျမမက်ေကာင္းဟု အယူရွိသည္။ မေမြးရေသးေသာဘုရင့္ေသြးကိုယ္ဝန္သည္ကို မသတ္ရ။ ျပည္ပ်က္တတ္သည္။ အေမကိုသတ္ဖို႔လိုအပ္လွ်င္ ေမြးဖြားၿပီးမွ  သတ္ရသည္။) ေတာင္းဆိုတာေတာင္ ခြင့္မျပဳ။ "ဒီေကာင္မ ခုထိမေသေသးဘူးလား"ဟု စုဖုရားလတ္က ေမးသျဖင့္ ဒိုင္းခင္ခင္ကို အရွင္မထားရဲေတာ့ပဲ လက္သံုးေတာ္ႀကီးမ်ားက ထံုးစံႏွင့္အညီ စီရင္လိုက္ၾကရသည္ဆို၏။   ဒီအေရးအခင္းမွာ ဒိုင္းခင္ခင္၏ မိဘႏွစ္ပါးလည္း အဆစ္ပါသြားရရွာပါ၏။ က်ဴပင္ခုတ္ က်ဴငုတ္မက်န္ေအာင္ ရွင္းရေသာ ေခတ္။

ဒိုင္းခင္ခင္အေရးျဖစ္ၿပီးေနာက္ စုဖုရားလတ္က ေမာင္ေတာ္သီေပါမင္းလိုအပ္လွ်င္ ေပ်ာ္ပါးႏိုင္ရန္အတြက္ သူမ၏ညီမအငယ္ဆံုး စုဖုရားေလးႏွင့္ ေပးစားခဲ့သည္။ အသည္းကြဲေနတဲ့သူ႔ေယာက္်ားကို ေျဖေဆးေပးလိုက္သည့္သေဘာ။ မတတ္သာလို႔လိုက္ေလွ်ာရေသာ္လည္း သူလႊမ္းမိုးႏိုင္မည့္ ညီမမို႔ သူ႔အာဏာ ထိပါးရန္အေၾကာင္းမရွိ။

ေတာင္တမန္လယ္စားေမာင္ေဖငယ္ကိုေတာ့ ဗန္းေမာ္၊ ကသာသို႔ အက်ဥ္းခ်ၿပီးပို႔လိုက္သည္။ ဗန္းေမာ္မွာအက်ဥ္းက်ေနစဥ္ သီေပါမင္းႏွင့္ မိဘုရားငယ္ေလးကို ေတြ႕ၾကသည္ဟုၾကားသိရ၍ ထိုမိဘုရားငယ္မွာ သူခ်စ္ခဲ့ရသူ ဒိုင္းခင္ခင္ျဖစ္မည္ဟု ထင္သြားရွာသည္။ ဗန္းေမာ္တြင္ သူ႔ကို မသတ္မွီေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ပင္ ' ခ်စ္ရသူခင္ခင္ငဲ့.. ' အစခ်ီေတးထပ္ကို ေရးသြားခဲ့ေသး၏။ အာဂစာဆိုတစ္ပါးပါေပ။ ဒီလိုႏွင့္ပင္ ေတာင္တမန္၏ ခ်စ္ပံုျပင္တပုဒ္ဟုဆိုႏိုင္ေသာ ေတာင္တမန္လယ္စားမင္းေမာင္ေဖငယ္၏ ဘဝက အဆံုးသတ္ခဲ့ရေလသည္။

ေတာင္သမန္ကား ေရွးျမန္မာဘုရင္တို႔၏ ေသြးသားတို႔၏ ဝိဉာဏ္ေတြ ကိန္းေအာင္းရာေနရာတစ္ခုပါ။ ဒီအင္းႀကီးထဲမွာ အဆံုးစီရင္ခံခဲ့ရသူ ဘုရင့္ေသြးသား ဝိဉာဏ္ေတြမနည္းလွ။ ဘႀကီးေတာ္ဘုရားရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ စုဖုရားလတ္၏အဖြားျဖစ္သူ နာမည္ေက်ာ္ နန္းမေတာ္မယ္ႏုမိဘုရားေခါင္ႀကီးလည္း အာဏာလုပြဲမွာ အရံႈးေပးရေတာ့ ဒီေတာင္သမန္မွာပဲ ေရခ်အသတ္ခံခဲ့ရသည္။ ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္  ဘိုးေတာ္ဘုရား၏ ေျမးေတာ္စၾကာၤမင္းသားေလးလည္း ေတာင္တမန္မွာပဲ ေရခ်ကြက္မ်က္ခဲ့ပါသတဲ့။ ေတာင္တမန္သာစကားေျပာတတ္ခဲ့လွ်င္ ေရွးျမန္မာဘုရင္တို႔၏ အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးစံုကို ေျပာျပႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ေတာင္တမန္ကား အရင္ကလည္းလွခဲ့။ ယခုလည္းလွဆဲ။ ေနာင္လည္း လွေနမည္မွာအမွန္။

ေတာင္တမန္ကိုခ်စ္တဲ့

ေမာင္လူေပ