"လက္ရည္တျပင္တည္း...
ႏွီးေဒါင္းလန္းႀကီးေတြနဲ႔ ဝိုင္းဖြဲ႕ကာ စားၾကသည္ပင္။ ျမဝဒီရင္ ခပ္ငယ္ငယ္။
ေတးဆိုၾက ျမဴးေပ်ာ္ၾက ေဟ့.. သူငယ္ခ်င္းေရ။ တို႔ နယ္ပယ္တခြင္ မိုးသက္ကယ္ဆင္။
ရွစ္ခြင္ကမွိုင္း။ အို႔ အို ရြာမလိုနဲ႔ ပင္။ ညီၫြတ္ေရးနဲ႔ အသက္ရွည္ရွည္
ခင္ခင္မင္မင္ လက္ရည္တျပင္တည္း ေရွးကေတာ့ ပိုခ်စ္ၾကတယ္။"
ဒီသီခ်င္းေလးက ေလပါတီ မျမရင္ရဲ႕ လက္ရည္တျပင္တည္း သီခ်င္းေလး။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္လက္ရာ။သိပ္နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္။ ေရွးကလူေတြ နွီးနဲ႔ယက္တဲ့ ယြန္းေဒါင္းလန္းပုဂံျပားႀကီးထဲ ဟင္းထမင္းေတြပံုၿပီး အတူတူ လက္ေရတျပင္တည္း စားေသာက္ၾကပါသတဲ့။ သိပ္လည္း ညီၫြတ္ခ်စ္ခင္ၾကပါသတဲ့။
ေမာင္လူေပတို႔ငယ္ငယ္ကလည္း ဒီလိုပါပဲ။ တပင္ေရႊထီး ထန္းေတာမွာ ပင္က်ေရ ျမဴအိုးထဲကို အိုးမႈတ္ခြက္ေလးထည့္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ခြက္လွည့္ၾကတယ္။ ပဲသုပ္ေလးကို ပူစီနံေလးအုပ္ထားတဲ့ အျမည္းေလးနဲ႔ သူတလုပ္ငါတလုပ္ အားေပးၾကတာ။ ဆီးရႊင္ ဝမ္းမွန္တဲ့ သဘာဝ ေအာ္ဂဲနစ္စစ္စစ္။
က်န္းမာေရးအတြက္ တပတ္တခါ မွီဝဲရင္း ရီေဝေဝနဲ႔ ရီစရာ ေပါက္ကရ အကုန္ေျပာၾကတာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘာသာလည္းစံုတယ္။ ဗုဒၶ၊ ခရစ္ယန္၊ မြတ္စလင္ အစံုပဲ။ အခ်င္းခ်င္း စၾက ေနာက္ၾက ဘယ္သူမွ စိတ္မဆိုးၾကဘူး။
တခါက ဘာသာေတြအေၾကာင္း ျငင္းခုန္ၾကၿပီး ထေရဝိုင္းက အျပန္ ခရစ္ယန္သူငယ္ခ်င္းစီးလာတဲ့ စက္ဘီးက ေျမာင္းထဲျပဳတ္ၾကတယ္။ ေျမာင္းက နက္ေတာ့ျပန္မတက္ႏိုင္ဘူး။ အဲေတာ့သူက " ဗုဒၶ ငါ့ကိုဆြဲတင္ဦး " လို႔ ေျမာင္းေဘးက သူငယ္ခ်င္းကို အကူအညီေတာင္းတယ္။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းကလည္း " မင္းခရစ္ေတာ္ဆီမွာ ကယ္တင္ျခင္းေတြ သြားေတာင္း ငါ့လာ မကယ္ခိုင္းနဲ႔" လို႔ ျပန္စၿပီးမွ ဆြဲတင္ေပးတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်စ္ၾကပံုက အဲလို။ ဘယ္ေလာက္စစ မနာၾကဘူး။
တခုေသာ သၾကၤန္ကလည္း ေရပက္ခံၿပီး အျပန္ ထေတာဝင္ေတာ့ ပဲသုပ္ကုန္ၿပီ။ ဝက္သားလံုးေက်ာ္ပဲရွိတယ္။ ရွိတာခ်ဆိုၿပီး အားေပးခါနီးမွ မြတ္ သူငယ္ခ်င္းကေရာက္လာၿပီး သူ႔အတြက္မက်န္မွာစိုးလို႔ အသားလံုးေက်ာ္တခုေကာက္ၿပီး စားလိုက္တာ တားခ်ိန္ေတာင္မရဘူး။ ေနာက္မွ အဲဒါ ဝက္သားလံုးေက်ာ္ေတြလို႔ ရွင္းျပေတာ့ ခပ္ေအးေအးပဲ။ "ရပါတယ္။ မိုးကာထားလို႔ အလာ မျမင္ဘူး" လို႔ ရီရီေမာေမာနဲ႔ ေျပာတယ္။ မသိလို႔စားမိတာ ပဲ ဆိုၿပီး ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ တ႐ုတ္ကုလား ဗမာ ကရင္ ဘယ္သူမွ မခြဲ။ ဘာသာကြဲတယ္လို႔လည္း အစြဲမရွိ ခ်စ္ၾကတာပါပဲ။
အဲဒါ ခ်စ္စရာ ဗမာဓေလ့ပါ။ ဗမာျပည္မွာေပါက္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ မိဘဆိုတာ ကိုယ္ကေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိခဲ့တာမဟုတ္ေလေတာ့ သူတို႔လူမ်ိဳး သူတို႔ဘာသာကို ဆက္ခံရတာေပါ့။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အစြန္းမေရာက္ပဲ ေနတတ္တဲ့ ဗမာျပည္ေပါက္ေတြ အစြန္းေရာက္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ လံႈ ့ေဆာ္ေနၾကတဲ့ ပို႔စ္ေတြကို မရွယ္ၾကပါနဲ႔လို႔ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ကို ေမတၱာရပ္ပါတယ္။
လက္ရည္တျပင္တည္း ေရွးကထက္ပိုခ်စ္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးဘာသာစံုႏိုင္ငံေလး ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ႏိုင္ငံေလး ျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ။
ဒီသီခ်င္းေလးက ေလပါတီ မျမရင္ရဲ႕ လက္ရည္တျပင္တည္း သီခ်င္းေလး။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္လက္ရာ။သိပ္နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္။ ေရွးကလူေတြ နွီးနဲ႔ယက္တဲ့ ယြန္းေဒါင္းလန္းပုဂံျပားႀကီးထဲ ဟင္းထမင္းေတြပံုၿပီး အတူတူ လက္ေရတျပင္တည္း စားေသာက္ၾကပါသတဲ့။ သိပ္လည္း ညီၫြတ္ခ်စ္ခင္ၾကပါသတဲ့။
ေမာင္လူေပတို႔ငယ္ငယ္ကလည္း ဒီလိုပါပဲ။ တပင္ေရႊထီး ထန္းေတာမွာ ပင္က်ေရ ျမဴအိုးထဲကို အိုးမႈတ္ခြက္ေလးထည့္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ခြက္လွည့္ၾကတယ္။ ပဲသုပ္ေလးကို ပူစီနံေလးအုပ္ထားတဲ့ အျမည္းေလးနဲ႔ သူတလုပ္ငါတလုပ္ အားေပးၾကတာ။ ဆီးရႊင္ ဝမ္းမွန္တဲ့ သဘာဝ ေအာ္ဂဲနစ္စစ္စစ္။
က်န္းမာေရးအတြက္ တပတ္တခါ မွီဝဲရင္း ရီေဝေဝနဲ႔ ရီစရာ ေပါက္ကရ အကုန္ေျပာၾကတာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘာသာလည္းစံုတယ္။ ဗုဒၶ၊ ခရစ္ယန္၊ မြတ္စလင္ အစံုပဲ။ အခ်င္းခ်င္း စၾက ေနာက္ၾက ဘယ္သူမွ စိတ္မဆိုးၾကဘူး။
တခါက ဘာသာေတြအေၾကာင္း ျငင္းခုန္ၾကၿပီး ထေရဝိုင္းက အျပန္ ခရစ္ယန္သူငယ္ခ်င္းစီးလာတဲ့ စက္ဘီးက ေျမာင္းထဲျပဳတ္ၾကတယ္။ ေျမာင္းက နက္ေတာ့ျပန္မတက္ႏိုင္ဘူး။ အဲေတာ့သူက " ဗုဒၶ ငါ့ကိုဆြဲတင္ဦး " လို႔ ေျမာင္းေဘးက သူငယ္ခ်င္းကို အကူအညီေတာင္းတယ္။ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းကလည္း " မင္းခရစ္ေတာ္ဆီမွာ ကယ္တင္ျခင္းေတြ သြားေတာင္း ငါ့လာ မကယ္ခိုင္းနဲ႔" လို႔ ျပန္စၿပီးမွ ဆြဲတင္ေပးတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြ ခ်စ္ၾကပံုက အဲလို။ ဘယ္ေလာက္စစ မနာၾကဘူး။
တခုေသာ သၾကၤန္ကလည္း ေရပက္ခံၿပီး အျပန္ ထေတာဝင္ေတာ့ ပဲသုပ္ကုန္ၿပီ။ ဝက္သားလံုးေက်ာ္ပဲရွိတယ္။ ရွိတာခ်ဆိုၿပီး အားေပးခါနီးမွ မြတ္ သူငယ္ခ်င္းကေရာက္လာၿပီး သူ႔အတြက္မက်န္မွာစိုးလို႔ အသားလံုးေက်ာ္တခုေကာက္ၿပီး စားလိုက္တာ တားခ်ိန္ေတာင္မရဘူး။ ေနာက္မွ အဲဒါ ဝက္သားလံုးေက်ာ္ေတြလို႔ ရွင္းျပေတာ့ ခပ္ေအးေအးပဲ။ "ရပါတယ္။ မိုးကာထားလို႔ အလာ မျမင္ဘူး" လို႔ ရီရီေမာေမာနဲ႔ ေျပာတယ္။ မသိလို႔စားမိတာ ပဲ ဆိုၿပီး ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ တ႐ုတ္ကုလား ဗမာ ကရင္ ဘယ္သူမွ မခြဲ။ ဘာသာကြဲတယ္လို႔လည္း အစြဲမရွိ ခ်စ္ၾကတာပါပဲ။
အဲဒါ ခ်စ္စရာ ဗမာဓေလ့ပါ။ ဗမာျပည္မွာေပါက္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ မိဘဆိုတာ ကိုယ္ကေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိခဲ့တာမဟုတ္ေလေတာ့ သူတို႔လူမ်ိဳး သူတို႔ဘာသာကို ဆက္ခံရတာေပါ့။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အစြန္းမေရာက္ပဲ ေနတတ္တဲ့ ဗမာျပည္ေပါက္ေတြ အစြန္းေရာက္ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ လံႈ ့ေဆာ္ေနၾကတဲ့ ပို႔စ္ေတြကို မရွယ္ၾကပါနဲ႔လို႔ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ကို ေမတၱာရပ္ပါတယ္။
လက္ရည္တျပင္တည္း ေရွးကထက္ပိုခ်စ္ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးဘာသာစံုႏိုင္ငံေလး ေအးခ်မ္းသာယာတဲ့ႏိုင္ငံေလး ျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment