ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္း

ဒီေန႔ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္း ထြက္သတဲ့။ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ သားသမီးေတြ ဒီေျခာက္လံုးတို႔ ဒီငါးလံုးတို႔ ရၾကသတဲ့။ သူတို႔နဲ႔ ထပ္တု ဂုဏ္ယူ ဝမ္းသာမိပါတယ္။ ဒီဘယ္ႏွစ္လံုးပါပါ မပါပါ ေအာင္တယ္ဆိုရင္ ဝမ္းသာမိပါတယ္။

ဆယ္တန္းက ေျပာရရင္ လူငယ္ေတြအတြက္ ေက်ာ္ျဖတ္ရခက္တဲ့ တံတိုင္းႀကီးနဲ႔ တူတယ္။ ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ ကံတရား ထပ္တူညီမွ ေက်ာ္ႏိုင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတာ့လည္း သာသာယာယာေက်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတာ့လည္း ခက္ခဲစြာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ဘယ္လိုမွ ေက်ာ္မရလို႔ လက္မွိုင္ခ်။

ေမာင္လူေပတို႔လည္း ရင္ခုန္ခဲ့ဘူးတာပါပဲ။ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္း မထြက္ခင္ ေက်ာင္းေတြျပန္ဖြင့္ေတာ့ မေအာင္ခဲ့ရင္ စာေနာက္မက်ေအာင္ ဆိုၿပီး လြယ္အိပ္ျပင္ေတာ့ အေဖက ငါ့သားဘယ္သြားမလို႔လဲ တဲ့။ ေက်ာင္းသြားမလို႔ပါ လို႔ ျပန္ေျဖေတာ့ အေဖက ရယ္ၿပီး ေအာင္စာရင္းမွ မထြက္ေသးတာပဲ ေအာင္စာရင္းထြက္ၿပီး မေအာင္ဘူးဆိုမွ ေက်ာင္းျပန္သြားရမွာ။ မပူပါနဲ႔ ေအာင္မွာပါ လို႔ အားေပးခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းျပန္မတက္ျဖစ္တာ။

ေအာင္စာရင္းမထြက္ခင္ ညကေတာ့ ရင္အခုန္ဆံုး။ ေအာင္စာရင္းေတြကို တစ္ေစာင္ ငါးက်ပ္နဲ႔ ဝယ္လို႔ရတယ္ ေျပာလို႔ ညရွစ္နာရီေလာက္မွာ ေအာင္စာရင္း သယ္လာမဲ့ကားကို ညေန ေျခာက္နာရီေလာက္ထဲက သြားေစာင့္ေနတာ။ ကားက ညကိုးနာရီေက်ာ္မွ ဝင္လာတယ္။ ပိုက္ဆံငါးက်ပ္ေပးေတာ့ ေအာင္စာရင္းတစ္ေစာင္ ရတယ္။ မေစာင့္ႏိုင္လို႔ လမ္းမီးတိုင္ ေအာက္မွာပဲ ေအာင္စာရင္းစာရြက္ကို ဖြင့္ဖတ္ၿပီး ကိုယ့္နာမည္ေတြ႕မွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ရဲ႕။

အိမ္ကို အေျပးျပန္ၿပီး ေအာင္တယ္ဗ်။ ဝမ္းဒီ လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေပ်ာ္သြားတဲ့ အေဖနဲ႔ အေမရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ခုထိ ျမင္ေယာင္ဆဲ။ ဆယ္တန္းေအာင္ဖို႔ အရမ္းခက္တဲ့ အခ်ိန္မို႔ ေက်ာင္းနဲ႔က်ဴရွင္ နပမ္းလံုးခဲ့ရက်ိဳး နပ္ၿပီေပါ့။ တစ္ျပည္လံုးေအာင္ခ်က္ ေလးရာႏႈန္းပဲရွိခဲ့တယ္။ ေတာင္ငူ အထက(၁) အေနနဲ႔ ဆယ္ရာႏႈန္းနီးပါးပဲေအာင္ခဲ့တယ္။ ဆယ္ေယာက္မွာ ကိုးေယာက္က်တဲ့ စာေမးပြဲ။ ဝမ္းဒီကေတာ့ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု ထြက္ခဲ့တယ္။ သခ်ာၤလြယ္တဲ့ႏွစ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးဆယ့္ေလးႏွစ္က ေပါ့။ အတိအက်ဆိုရင္ ၁၉၈၁။

အဲဒီေခတ္က ေငြငါးက်ပ္က မနည္းလွ။ ေစ်းတစ္ခါ သြားလို႔ရတယ္။ အဲဒီေငြကို သူ႔သားေတာ္ေမာင္ ေအာင္စာရင္းေစာသိခ်င္လို႔ ဝယ္မယ္ေျပာတဲ့အခါ မနက္ျဖန္မွ သြားၾကည့္ပါလားသားရယ္။ ေငြငါးက်ပ္ဆိုတာ နည္းတာမဟုတ္ဘူး လို႔ မေျပာပဲ ေငြထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ အေမ့ေစတနာကို ကိုယ္တိုင္ မိဘျဖစ္မွ ပိုၿပီး နားလည္မိတယ္။ သားနဲ႔ထပ္တူ ေအာင္စာရင္းကို ႀကိဳသိခ်င္ေနတဲ့ အေမနဲ႔ အေဖရဲ႕ ေမတၱာေတြေပါ့။ ေအာင္စာရင္းကို ႀကိဳသိခဲ့တာ မတရားဘူး တရားတယ္ဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္က မစဥ္းစားမိခဲ့။

အခုလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြက အေဖအေမေနရာေရာက္ၿပီမို႔ မနက္မိုးမလင္းခင္ထဲက ေအာင္စာရင္းၾကည့္ဖို႔ ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေနတဲ့ပံုေတြ ေတြ႕ရေတာ့ မိဘေမတၱာကို ပိုၿပီးနားလည္ ခံစားမိတယ္။

ကံမေကာင္းလို႔ မေအာင္တဲ့ ကေလးေတြလည္း ေနာက္ႏွစ္မွာ ေအာင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆယ္တန္းအမွတ္နဲ႔ လိုင္းမခြဲေတာ့ဘူးလို႔ၾကားတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေပေတာ့။

ဆယ္တန္းစာေမးပြဲမွာ ဒီေတြ ေျခာက္လံုးတို႔ ငါးလံုးတို႔ ရတယ္လို႔ ေျပာေတာ့ ဒီက ကေလးေတြက ရယ္ၾကတယ္။ ဒီမွာက ဒီေျခာက္လံုးဆိုတာ ေျခာက္ဘာသာ က်တာပဲ။ အနည္းဆံုး စီ ရမွ ေအာင္တယ္။ ေအဘီစီဒီနဲ႔ ဂရိတ္ေပးတဲ့စနစ္နဲ႔ အသားၾကေနတဲ့ ကေလးေတြက ဗမာျပည္က ဒီကို နားမလည္ၾက။ ဒီမွာေတာ့ All A. GPA 4.0 ေလာက္ရမွ ေတာ္တယ္ ထင္ၾကေလရဲ႕။ ဗမာျပည္မွာလည္း ၁၂ တန္းအထိ တိုးၿပီးရင္ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ေအာင္ Grade system သံုးမယ္လို႔ သိရတယ္။ ခဏခဏ ေျပာင္းတဲ့ ပညာေရးမူေဘာင္ေတြရဲ႕ အလယ္မွာ ကေလးေတြ ၾကားမညႇပ္ပါေစနဲ႔လို႔ ထပ္ၿပီး ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ သားသမီးငယ္ေတြ ႏိုင္ငံအတြက္ အဖိုးတန္တဲ့ သားေကာင္းရတနာ သမီးေကာင္းရတနာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္

ေမာင္လူေပ