ညီေနာင္တစ္စု တည္ေထာင္ျပဳတဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔တဲ့။
၆၈ ႏွစ္ေတာင္ ရွိခဲ့ၿပီ။
ပင္လံုကေန ေပါက္ဖြားခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကေတာ့ ေသနပ္သံေတြ ေဝဆာေနဆဲ။
တိုင္းရင္းသားေတြ ဘယ္တုန္းထဲက ဒီေျမမွာ ေနခဲ့တာလဲ သိခ်င္လို႔ ေလ့လာမိတယ္။
ပထမဆံုး အေျခခ်ခဲ့တာက မြန္၊ ပေလာင္၊ ပ်ဴ၊ ကမ္းရံ။ ေနာက္ေတာ့ ခ်င္း၊ ကဒူး၊ သက္၊ ကယန္း၊ ကရင္ ေတြ ေရာက္လာတယ္။ ရခိုင္ျပည္ကလည္း ေခတ္ၿပိဳင္ေပၚေနၿပီ။ ေနာက္မွ ျမန္မာေတြ အလံုးအရင္းနဲ႔ ဝင္လာၿပီး ၁၁ရာစုမွာ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံ တည္ႏိုင္တယ္။ ရွမ္းက ၁၄ရာစုေလာက္မွာ အမ်ားႀကီး ဝင္လာသလို ကခ်င္ကလည္း အာသံဖက္ကေန မေရွးမေႏွာင္း ဝင္လာပါတယ္လို႔ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းကဆိုတယ္။ ႁဂြမ္းတို႔ ဂံုတို႔ တ႐ုတ္တို႔ ကသည္းတို႔ စတဲ့ လူနည္းစုေတြကလည္း ျမန္မာဘုရင္ဆီမွာ အမႈထမ္းၾကပါသတဲ့။
ျမန္မာျပည္တည္ေထာင္ပံုက အေမရိကန္ျပည္ တည္ေထာင္ပံုနဲ႔ ဆင္ေနတယ္။ ေရာက္ၿပီးသား လူမ်ိဳးစုငယ္ေတြကို အလြယ္တကူ တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္တာ တူေနတယ္။
မတူတာကေတာ့ လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ ခုထိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရေသးတာပါပဲ။
ပင္လံုမွာ သာတူညီမွ်အခြင့္အေရးရေရး လက္မွတ္ထိုးၿပီး မၾကာခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရတာက ဗမာျပည္သမိုင္းကို ေျပာင္းလည္းေစခဲ့တာ။
ဗမာပီပီ ကြဲၾကေတာ့ သူလို ဝင္ထိမ္းေပးႏိုင္မဲ့ ေခါင္းေဆာင္မရွိခဲ့။ ဒီအကြဲအၿပဲမွာ တပ္က အင္အားႀကီးမားစြာနဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ကို ပံုမ်ိဳးစံု သြန္းလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ တိုက္လိုက္ အပစ္ရပ္လိုက္ လံုးျခာလည္ဇာတ္က ခုထိ မၿပီးေသး။
အဲဒီထဲမွာ ေျမဇာပင္အသက္ေပါင္း သိန္းေသာင္းခ်ီ စေတးခဲ့ရ ၿပီးုၿပီ။
ခုေနာက္ဆံုး ကိုးကန္႔နယ္က ပြဲေတြမွာ စေတးခဲ့ရတဲ့ အသက္ေတြအထိေပါ့။
တ႐ုတ္မွာ တပ္နီေတာ္က တိုက္ထုတ္လိုက္ေတာ့ ယူနန္တေက်ာက ကူမင္တန္တပ္ေတြ ဗမာျပည္ထဲ ဝင္လာ။အဲဒီတ႐ုတ္တပ္ေတြက ကိုးကန္႔၊ ဝ ေတြရဲ႕ လံုျခံဳေရးတပ္ေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္း။ ေနာက္ေတာ့ ဗကပနဲ႔ ေပါင္း။ တ႐ုတ္ေနာက္ခံအားနဲ႔ တပ္ေတြခ်ဲ႕ ဘိန္းနဲ႔ ႀကီးပြား။
ဘိန္းဘုရင္ ေလာ္စစ္ဟန္တို႔ ခြန္ဆာတို႔က ကိုးကန္႔ေစာ္ဘြားေအာက္မွာ ကိုးကန္႔ေတြျဖစ္။ ေပါက္ယူခ်မ္းတို႔က ဝေတြျဖစ္နဲ႔ သိန္းနဲ႔ခ်ီမဲ့ တ႐ုတ္ကူမင္တန္တပ္ေတြ အသြင္ေျပာင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့ပါတယ္။
ဗကပက တ႐ုတ္ေထာက္ခံမႈ မရတဲ့အခါ အားနည္းလာၿပီး ကိုးကန္႔နဲ႔ ဝေတြ ခြဲထက္။ တသက္လံုး ဘိန္းလုပ္ေနတဲ့သူ အခ်င္းခ်င္း ယိုင္းပင္းတဲ့အေနနဲ႔ ေလာ္စစ္ဟန္ရဲ႕ စည္းရံုးမႈေၾကာင့္ ဖုန္ၾကားရွင္ ဖုန္ၾကားေဝတို႔ ဖုန္ညီအကို ဘိန္းဆရာေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔တို႔ နဝတ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္။ ေနာက္ေတာ့ ေပါက္ယူခ်မ္းတို႔ ခြန္ဆာတို႔ပါ ပါလာ။
အေမရိကန္က မူးယစ္မႈနဲ႔ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ထားတဲ့ ဒီ ဘိန္းရာဇာေတြကို တ႐ုတ္ေတြမို႔ တ႐ုတ္ေနာက္ခံအားနဲ႔ အကာအကြယ္ေပးခဲ့တာ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္။
မန္းေလးၿမိဳ႕ႀကီး ယဥ္ေက်းမႈၿမိဳ႕ေတာ္ဘဝကေန ေဟာင္ေကာင္ဘဝေျပာင္း ခဲ့ရတာ ဒီလူေတြ ဘိန္း၊ ေက်ာက္ေရာင္းတဲ့ တရားမဝင္ေငြေတြနဲ႔ အဘေတြကိုအိပ္ထဲထည့္ုၿပီး ဝင္ခဲ့လို႔ပဲေလ။
ဖုန္ၾကားရွင္တို႔ ဘိန္းရာဇာေတြ အဘအဆက္ဆက္ကို ဘယ္ေလာက္ဆက္သခဲ့တယ္ ဆိုတာကေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြပဲသိမယ္။
ျပည္ေထာင္စုသား တိုင္းရင္းသား ညီအကိုေတြ စည္းလံုးၾကဖို႔ကေတာ့ လာမည္ၾကာမည္ပါပဲ။ ကခ်င္နဲ႔ ၿငိမ္းေတာ့ ကရင္နဲ႔တိုက္။ အခု ကရင္နဲ႔ ၿငိမ္းျပန္ေတာ့ ကခ်င္နဲ႔ ျပန္တိုက္။ တ႐ုတ္ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ ဝကလည္း ျပည္နယ္ေတာင္း။ ကိုးကန္႔တ႐ုတ္က ႏွစ္ခ်မ္းကြဲ။ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္မထိုးႏိုင္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ေဖၚေဆာင္ေရး စာခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ေျပာင္းထိုးမယ္ လုပ္ရတဲ့အထိ။
ဒီလို ဖ်ားနာခ်ိနဲ႔ေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို အသက္ရာျပည့္မဲ့ အဖိုးဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား သက္ရွိထင္ရွားရွိေသးရင္ ငါေျပာခဲ့တဲ့ ဟိုလူလာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရ ဒီလူလာမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရတဲ့ ဖာႏိုင္ငံႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္လားလို႔ ဟုတ္လားေတြ သြင္သြင္သုံးၿပီး ေျပာေနေတာ့မွာ အေသအခ်ာပါပဲ ဗ်ာ။
၆၈ ႏွစ္ေတာင္ ရွိခဲ့ၿပီ။
ပင္လံုကေန ေပါက္ဖြားခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကေတာ့ ေသနပ္သံေတြ ေဝဆာေနဆဲ။
တိုင္းရင္းသားေတြ ဘယ္တုန္းထဲက ဒီေျမမွာ ေနခဲ့တာလဲ သိခ်င္လို႔ ေလ့လာမိတယ္။
ပထမဆံုး အေျခခ်ခဲ့တာက မြန္၊ ပေလာင္၊ ပ်ဴ၊ ကမ္းရံ။ ေနာက္ေတာ့ ခ်င္း၊ ကဒူး၊ သက္၊ ကယန္း၊ ကရင္ ေတြ ေရာက္လာတယ္။ ရခိုင္ျပည္ကလည္း ေခတ္ၿပိဳင္ေပၚေနၿပီ။ ေနာက္မွ ျမန္မာေတြ အလံုးအရင္းနဲ႔ ဝင္လာၿပီး ၁၁ရာစုမွာ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံ တည္ႏိုင္တယ္။ ရွမ္းက ၁၄ရာစုေလာက္မွာ အမ်ားႀကီး ဝင္လာသလို ကခ်င္ကလည္း အာသံဖက္ကေန မေရွးမေႏွာင္း ဝင္လာပါတယ္လို႔ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းကဆိုတယ္။ ႁဂြမ္းတို႔ ဂံုတို႔ တ႐ုတ္တို႔ ကသည္းတို႔ စတဲ့ လူနည္းစုေတြကလည္း ျမန္မာဘုရင္ဆီမွာ အမႈထမ္းၾကပါသတဲ့။
ျမန္မာျပည္တည္ေထာင္ပံုက အေမရိကန္ျပည္ တည္ေထာင္ပံုနဲ႔ ဆင္ေနတယ္။ ေရာက္ၿပီးသား လူမ်ိဳးစုငယ္ေတြကို အလြယ္တကူ တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္တာ တူေနတယ္။
မတူတာကေတာ့ လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ ခုထိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရေသးတာပါပဲ။
ပင္လံုမွာ သာတူညီမွ်အခြင့္အေရးရေရး လက္မွတ္ထိုးၿပီး မၾကာခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရတာက ဗမာျပည္သမိုင္းကို ေျပာင္းလည္းေစခဲ့တာ။
ဗမာပီပီ ကြဲၾကေတာ့ သူလို ဝင္ထိမ္းေပးႏိုင္မဲ့ ေခါင္းေဆာင္မရွိခဲ့။ ဒီအကြဲအၿပဲမွာ တပ္က အင္အားႀကီးမားစြာနဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ကို ပံုမ်ိဳးစံု သြန္းလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ တိုက္လိုက္ အပစ္ရပ္လိုက္ လံုးျခာလည္ဇာတ္က ခုထိ မၿပီးေသး။
အဲဒီထဲမွာ ေျမဇာပင္အသက္ေပါင္း သိန္းေသာင္းခ်ီ စေတးခဲ့ရ ၿပီးုၿပီ။
ခုေနာက္ဆံုး ကိုးကန္႔နယ္က ပြဲေတြမွာ စေတးခဲ့ရတဲ့ အသက္ေတြအထိေပါ့။
တ႐ုတ္မွာ တပ္နီေတာ္က တိုက္ထုတ္လိုက္ေတာ့ ယူနန္တေက်ာက ကူမင္တန္တပ္ေတြ ဗမာျပည္ထဲ ဝင္လာ။အဲဒီတ႐ုတ္တပ္ေတြက ကိုးကန္႔၊ ဝ ေတြရဲ႕ လံုျခံဳေရးတပ္ေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္း။ ေနာက္ေတာ့ ဗကပနဲ႔ ေပါင္း။ တ႐ုတ္ေနာက္ခံအားနဲ႔ တပ္ေတြခ်ဲ႕ ဘိန္းနဲ႔ ႀကီးပြား။
ဘိန္းဘုရင္ ေလာ္စစ္ဟန္တို႔ ခြန္ဆာတို႔က ကိုးကန္႔ေစာ္ဘြားေအာက္မွာ ကိုးကန္႔ေတြျဖစ္။ ေပါက္ယူခ်မ္းတို႔က ဝေတြျဖစ္နဲ႔ သိန္းနဲ႔ခ်ီမဲ့ တ႐ုတ္ကူမင္တန္တပ္ေတြ အသြင္ေျပာင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့ပါတယ္။
ဗကပက တ႐ုတ္ေထာက္ခံမႈ မရတဲ့အခါ အားနည္းလာၿပီး ကိုးကန္႔နဲ႔ ဝေတြ ခြဲထက္။ တသက္လံုး ဘိန္းလုပ္ေနတဲ့သူ အခ်င္းခ်င္း ယိုင္းပင္းတဲ့အေနနဲ႔ ေလာ္စစ္ဟန္ရဲ႕ စည္းရံုးမႈေၾကာင့္ ဖုန္ၾကားရွင္ ဖုန္ၾကားေဝတို႔ ဖုန္ညီအကို ဘိန္းဆရာေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔တို႔ နဝတ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္။ ေနာက္ေတာ့ ေပါက္ယူခ်မ္းတို႔ ခြန္ဆာတို႔ပါ ပါလာ။
အေမရိကန္က မူးယစ္မႈနဲ႔ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ထားတဲ့ ဒီ ဘိန္းရာဇာေတြကို တ႐ုတ္ေတြမို႔ တ႐ုတ္ေနာက္ခံအားနဲ႔ အကာအကြယ္ေပးခဲ့တာ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္။
မန္းေလးၿမိဳ႕ႀကီး ယဥ္ေက်းမႈၿမိဳ႕ေတာ္ဘဝကေန ေဟာင္ေကာင္ဘဝေျပာင္း ခဲ့ရတာ ဒီလူေတြ ဘိန္း၊ ေက်ာက္ေရာင္းတဲ့ တရားမဝင္ေငြေတြနဲ႔ အဘေတြကိုအိပ္ထဲထည့္ုၿပီး ဝင္ခဲ့လို႔ပဲေလ။
ဖုန္ၾကားရွင္တို႔ ဘိန္းရာဇာေတြ အဘအဆက္ဆက္ကို ဘယ္ေလာက္ဆက္သခဲ့တယ္ ဆိုတာကေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြပဲသိမယ္။
ျပည္ေထာင္စုသား တိုင္းရင္းသား ညီအကိုေတြ စည္းလံုးၾကဖို႔ကေတာ့ လာမည္ၾကာမည္ပါပဲ။ ကခ်င္နဲ႔ ၿငိမ္းေတာ့ ကရင္နဲ႔တိုက္။ အခု ကရင္နဲ႔ ၿငိမ္းျပန္ေတာ့ ကခ်င္နဲ႔ ျပန္တိုက္။ တ႐ုတ္ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ ဝကလည္း ျပည္နယ္ေတာင္း။ ကိုးကန္႔တ႐ုတ္က ႏွစ္ခ်မ္းကြဲ။ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္မထိုးႏိုင္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ေဖၚေဆာင္ေရး စာခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ေျပာင္းထိုးမယ္ လုပ္ရတဲ့အထိ။
ဒီလို ဖ်ားနာခ်ိနဲ႔ေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို အသက္ရာျပည့္မဲ့ အဖိုးဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား သက္ရွိထင္ရွားရွိေသးရင္ ငါေျပာခဲ့တဲ့ ဟိုလူလာ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရ ဒီလူလာမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရတဲ့ ဖာႏိုင္ငံႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ မဟုတ္လားလို႔ ဟုတ္လားေတြ သြင္သြင္သုံးၿပီး ေျပာေနေတာ့မွာ အေသအခ်ာပါပဲ ဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment