ကဆုန္လေတာင္ ေရာက္ျပန္ေပါ့။ ကဆုန္ဆို ေညာင္ေရသြန္းပြဲကို ေျပးျမင္တာပါပဲ။
ကဆုန္ဆိုတာ ကုဆုန္က လာပါသတဲ့။ ကုဆိုတာေရ၊ ဆုန္ဆိုတာ သြန္းေလာင္းျခင္း၊ဒီေတာ့ ေရေလာင္းတဲ့လလို ့ အဓိပၸါယ္ရတယ္။
ဒီလမွာ အရမ္းပူတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ေဗာဓိေညာင္ပင
ဒီလေရာက္ရင္ ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္းပြဲကို လြမ္းတာ ေမာင္လူေပ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါ။ မဲဇာေတာင္ေျခ၊ သဲသာေသာင္ေျခ၊ ပြဲကာေညာင္ေရ အစခ်ီ ရတုပိုက္စံုကို ေရးခဲ့တဲ့ လက္ဝဲ သုႏၵရ အမတ္ၾကီး ဦးျမတ္စံလည္း ပါတယ္။ သူက သူ ့အရွင္ရွိတဲ့ အင္းဝက ေရသြန္းပြဲကို မဲဇာကေန လြမ္းတာ။ ကိုယ္က ခ်စ္တဲ့သူေတြေနခဲ့တဲ့ ေကတုမတီ ျမိဳ ့ေရႊျပည္ကို အေဝးကေန လြမ္းတာ။ လြမ္းတာျခင္းေတာ့ တူသေပါ့ေလ။
ေတာင္ငူမွာ ဒီလဆို ေရႊဆံေတာ္ဘုရားပြဲစျပီ။ လဆန္း ၃ရက္ေလာက္ကေန လျပည့္ထိ လႊတ္စည္တဲ့ပြဲေတာ္ ရယ္။ ပြဲေစ်းတန္းၾကီးက ဟီးထလို ့။ ၁၂ပဲြေစ်းသည္ေတြကလည္း စံု
။ လယ္ယာသံုးယူမလား၊ အိမ္ေထာင္သံုး ယူမလား အလွကုန္ ရွာမလား လိုတာရတဲ့ ပြဲေစ်းတန္းၾကီး။ အနီးအေဝး အရပ္ရပ္က ေစ်းဝယ္ေတြ ပြဲလာသူေတြ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး။ မုန္ ့သိုင္းျခံဳ တို ့ ေရမုန္ ့သည္တို ့လိုအစားအေသာက္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြဆို တန္းစီျပီး ဝယ္ရတဲ့အထိ။ သူတို ့ေတြလည္း မ်က္နွာေတြရႊင္လို ့ေပါ့။
ဇာတ္ရံုၾကီးမွာက ေရႊမန္းသဘင္နဲ႕ ျမိဳ့ေတာ္သိန္းေအာင္က အျပိဳင္။ အဲဒီေခတ္က ဖိုးခ်စ္တို ့ စြမ္းတို ့ေတာင္ လူျဖစ္ေသးရဲ ့လား မသိ။ အျပင္ရံုမွာက ဦးေမာင္ေမာင္ ဆပ္ကပ္နဲ ့ မစၥတာရွင္းလင္း မ်က္လွည့္ကအျပိဳင္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတို ့တေတြ မိုးၾကိဳးငွက္ငယ္ေတြကို အရွုံးေပးရတယ္။ ေစာနႏၵာတို ့ ဇာဇာရတနာတို ့ဆိုတဲ့ ေခတ္ဦး အလွဖန္တည္းရွင္ေတြရဲ ့ အလွနဲ ့အကကို အားေပးလိုက္ပံုမ်ား ရံုေတာင္ပြင့္တဲ့အထိ။
ေတာပရိတ္သတ္က တစ္ဘာသာ အားေပးတယ္။ ရုပ္ရွင္ျပစက္ အေသးေလးေတြနဲ ့ ပိတ္ကားေထာင္ျပီး ေဂၚဇီလာတို ့ ေဒးဗစ္တခ်မ္းတို ့ ဘရုတ္စလီတို ့ပါတဲ့ ကားေတြကို သံုးကားတက်ပ္နဲ ့ ျပတဲ့ တံုခ်မ္းခ်မ္း ရံုမွာ သူတို ့ေတြက အျပည့္။ အဲဒီကားေတြကလည္း ေကာင္းခန္းေလးေတြ ျဖတ္ညွပ္ကပ္ထားတာ။ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ့ သံုးကားက တစ္နာရီေတာင္မၾကာ။
ဘာမွနားမလည္ေတာ့လည္း ျမန္ျမန္ျပီးတာေတာင္ ေကာင္းသလိုပဲ။ ေၾကာ္ျငာတဲ့ သူကည္း အခုပဲ ေဂၚဇီလာၾကီး ဘုရားပြဲ ေရာက္လာေတာ့မလို အေျပာေကာင္းေတာ့ လူေတြလွိမ့္ဝင္ေပါ့။
ကဆုန္လျပည့္မွာေတာ့ ဘုရားရင္ျပင္က ေဗာဓိပင္မွာ ေရသြန္းပြဲေတာ္စျပီ။ ဗုဒၶေန ့လို ့လည္း ယံုၾကတယ္။ ေမြးေန ့၊ ေတာထြက္ေန ့၊ ဘုရားျဖစ္တဲ့ေန ့ နဲ ့ ပရိနိႏၺာန္ စံဝင္တဲ့ေန ့ ပါတဲ့။ ဘုရားရင္ျပင္မွာ ေျချခဖို ့ေတာင္မလြယ္။ ေညာင္ေရအိုးေလးေတြမွာ သေျပပန္းေလးေတြထိုးျပီး ေညာင္ေရေလာင္းပြဲမွာ ေပ်ာ္ၾက၊ ကုသိုလ္ေတြယူၾက။ ေက်ာင္းကန္ေတြမွာလည္း ဥပုတ္သီတင္း ေဆာက္တည္ၾကသူေတြနဲ ့ ျပည့္လို ့။
ဒီလရဲ ့ ရာသီပန္းက စကားပန္းပါ။ စကားျဖဴ နဲ ့ စကားဝါ ရွိေပမဲ ့ ပုပၸါးက စကားဝါကို ပိုနွစ္သက္တယ္။ စကားဝါေျမကိုမွာလည္း စကားဝါပန္းရနံ ့ေတြနဲ ့ ထံုသင္းေနေတာ့မယ္။
လြမ္းတတ္တဲ့ အသည္းကို မဲဇာပို ့ဖို ့ ၾကိဳးစားေပမဲ့ မဲဇာက အမတ္ၾကီးေတာင္ အလြမ္းမေျပေလေတာ့.......။
ကဆုန္ဆိုတာ ကုဆုန္က လာပါသတဲ့။ ကုဆိုတာေရ၊ ဆုန္ဆိုတာ သြန္းေလာင္းျခင္း၊ဒီေတာ့ ေရေလာင္းတဲ့လလို ့ အဓိပၸါယ္ရတယ္။
ဒီလမွာ အရမ္းပူတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ေဗာဓိေညာင္ပင
ဒီလေရာက္ရင္ ကဆုန္ေညာင္ေရသြန္းပြဲကို လြမ္းတာ ေမာင္လူေပ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါ။ မဲဇာေတာင္ေျခ၊ သဲသာေသာင္ေျခ၊ ပြဲကာေညာင္ေရ အစခ်ီ ရတုပိုက္စံုကို ေရးခဲ့တဲ့ လက္ဝဲ သုႏၵရ အမတ္ၾကီး ဦးျမတ္စံလည္း ပါတယ္။ သူက သူ ့အရွင္ရွိတဲ့ အင္းဝက ေရသြန္းပြဲကို မဲဇာကေန လြမ္းတာ။ ကိုယ္က ခ်စ္တဲ့သူေတြေနခဲ့တဲ့ ေကတုမတီ ျမိဳ ့ေရႊျပည္ကို အေဝးကေန လြမ္းတာ။ လြမ္းတာျခင္းေတာ့ တူသေပါ့ေလ။
ေတာင္ငူမွာ ဒီလဆို ေရႊဆံေတာ္ဘုရားပြဲစျပီ။ လဆန္း ၃ရက္ေလာက္ကေန လျပည့္ထိ လႊတ္စည္တဲ့ပြဲေတာ္ ရယ္။ ပြဲေစ်းတန္းၾကီးက ဟီးထလို ့။ ၁၂ပဲြေစ်းသည္ေတြကလည္း စံု
။ လယ္ယာသံုးယူမလား၊ အိမ္ေထာင္သံုး ယူမလား အလွကုန္ ရွာမလား လိုတာရတဲ့ ပြဲေစ်းတန္းၾကီး။ အနီးအေဝး အရပ္ရပ္က ေစ်းဝယ္ေတြ ပြဲလာသူေတြ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး။ မုန္ ့သိုင္းျခံဳ တို ့ ေရမုန္ ့သည္တို ့လိုအစားအေသာက္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြဆို တန္းစီျပီး ဝယ္ရတဲ့အထိ။ သူတို ့ေတြလည္း မ်က္နွာေတြရႊင္လို ့ေပါ့။
ဇာတ္ရံုၾကီးမွာက ေရႊမန္းသဘင္နဲ႕ ျမိဳ့ေတာ္သိန္းေအာင္က အျပိဳင္။ အဲဒီေခတ္က ဖိုးခ်စ္တို ့ စြမ္းတို ့ေတာင္ လူျဖစ္ေသးရဲ ့လား မသိ။ အျပင္ရံုမွာက ဦးေမာင္ေမာင္ ဆပ္ကပ္နဲ ့ မစၥတာရွင္းလင္း မ်က္လွည့္ကအျပိဳင္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတို ့တေတြ မိုးၾကိဳးငွက္ငယ္ေတြကို အရွုံးေပးရတယ္။ ေစာနႏၵာတို ့ ဇာဇာရတနာတို ့ဆိုတဲ့ ေခတ္ဦး အလွဖန္တည္းရွင္ေတြရဲ ့ အလွနဲ ့အကကို အားေပးလိုက္ပံုမ်ား ရံုေတာင္ပြင့္တဲ့အထိ။
ေတာပရိတ္သတ္က တစ္ဘာသာ အားေပးတယ္။ ရုပ္ရွင္ျပစက္ အေသးေလးေတြနဲ ့ ပိတ္ကားေထာင္ျပီး ေဂၚဇီလာတို ့ ေဒးဗစ္တခ်မ္းတို ့ ဘရုတ္စလီတို ့ပါတဲ့ ကားေတြကို သံုးကားတက်ပ္နဲ ့ ျပတဲ့ တံုခ်မ္းခ်မ္း ရံုမွာ သူတို ့ေတြက အျပည့္။ အဲဒီကားေတြကလည္း ေကာင္းခန္းေလးေတြ ျဖတ္ညွပ္ကပ္ထားတာ။ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ့ သံုးကားက တစ္နာရီေတာင္မၾကာ။
ဘာမွနားမလည္ေတာ့လည္း ျမန္ျမန္ျပီးတာေတာင္ ေကာင္းသလိုပဲ။ ေၾကာ္ျငာတဲ့ သူကည္း အခုပဲ ေဂၚဇီလာၾကီး ဘုရားပြဲ ေရာက္လာေတာ့မလို အေျပာေကာင္းေတာ့ လူေတြလွိမ့္ဝင္ေပါ့။
ကဆုန္လျပည့္မွာေတာ့ ဘုရားရင္ျပင္က ေဗာဓိပင္မွာ ေရသြန္းပြဲေတာ္စျပီ။ ဗုဒၶေန ့လို ့လည္း ယံုၾကတယ္။ ေမြးေန ့၊ ေတာထြက္ေန ့၊ ဘုရားျဖစ္တဲ့ေန ့ နဲ ့ ပရိနိႏၺာန္ စံဝင္တဲ့ေန ့ ပါတဲ့။ ဘုရားရင္ျပင္မွာ ေျချခဖို ့ေတာင္မလြယ္။ ေညာင္ေရအိုးေလးေတြမွာ သေျပပန္းေလးေတြထိုးျပီး ေညာင္ေရေလာင္းပြဲမွာ ေပ်ာ္ၾက၊ ကုသိုလ္ေတြယူၾက။ ေက်ာင္းကန္ေတြမွာလည္း ဥပုတ္သီတင္း ေဆာက္တည္ၾကသူေတြနဲ ့ ျပည့္လို ့။
ဒီလရဲ ့ ရာသီပန္းက စကားပန္းပါ။ စကားျဖဴ နဲ ့ စကားဝါ ရွိေပမဲ ့ ပုပၸါးက စကားဝါကို ပိုနွစ္သက္တယ္။ စကားဝါေျမကိုမွာလည္း စကားဝါပန္းရနံ ့ေတြနဲ ့ ထံုသင္းေနေတာ့မယ္။
လြမ္းတတ္တဲ့ အသည္းကို မဲဇာပို ့ဖို ့ ၾကိဳးစားေပမဲ့ မဲဇာက အမတ္ၾကီးေတာင္ အလြမ္းမေျပေလေတာ့.......။
No comments:
Post a Comment