ေက်ာင္းသားေတြကိုထိရင္ စြန္းမဲ့ အမည္းကြက္ကို မလိုခ်င္ဘူး။ ၂၀၁၅ လည္း ျဖစ္ေနတယ္။ နဂိုကမွ ခ်ဥ္ဖတ္ျဖစ္ေနတဲ့အထဲကို သံပရာသီးေတြ အကြင္းလိုက္ထည့္မိမဲ့အေရးက ေရွာင္သြားတာပါပဲ။
ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ပါးနပ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးကစားတာ မခံဘူး။ အမ်ိဳးသားပညာေရး ဥပေဒ တစ္ခုကိုပဲ ျပင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုတယ္။ သူတို႔ကိုလည္း ေလးစားတယ္။
ေက်ာင္းသား အေရးေပၚအစည္းအေဝးကို ေနရာေပးခဲ့တဲ့ ခုလို အေျခအေနအထိ
လိုက္ကူညီေနတဲ့ ကိုေက်ာ္သူနဲ႔ ဝိုင္းရံေပးၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကိုလည္း
ေက်းဇူးတင္တယ္။
အဖက္ဖက္က နိမ့္က်ေနတဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို ေျပာင္းလည္းဖို႔ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ပဲ ႀကိဳးစားေနသူ အေပါင္းကိုလည္း ဒီေနရာက ဦးၫႊတ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသား၊ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ပညာေရးကြန္ယက္တို႔ ေတြ႕ဆံုညွိနွိုင္းၾကၿပီး ႏိုင္ငံအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ပညာေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေဘးရန္ကင္းပါေစ။
(ရက္ ၆၀ ေစာင့္ခဲ့ေပမဲ့ ေတာင္းဆိုတာေတြ မရခဲ့လို႔ တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ ခြတ္ေဒါင္းပ်ိဳမ်ားအတြက္ ေဒါင္းအိုႀကီးတစ္ေကာင္ရဲ႕ အားေပမႈ သဲတစ္ပြင့္ေပါ့။)
အဖက္ဖက္က နိမ့္က်ေနတဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို ေျပာင္းလည္းဖို႔ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ပဲ ႀကိဳးစားေနသူ အေပါင္းကိုလည္း ဒီေနရာက ဦးၫႊတ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသား၊ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ပညာေရးကြန္ယက္တို႔ ေတြ႕ဆံုညွိနွိုင္းၾကၿပီး ႏိုင္ငံအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ပညာေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေဘးရန္ကင္းပါေစ။
(ရက္ ၆၀ ေစာင့္ခဲ့ေပမဲ့ ေတာင္းဆိုတာေတြ မရခဲ့လို႔ တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ ခြတ္ေဒါင္းပ်ိဳမ်ားအတြက္ ေဒါင္းအိုႀကီးတစ္ေကာင္ရဲ႕ အားေပမႈ သဲတစ္ပြင့္ေပါ့။)
No comments:
Post a Comment