ေခါင္းေလာင္းႏွစ္လံုးေတြ႕ထားသတဲ
ေခါင္းေလာင္းက အႀကီးအငယ္ႏွစ္လံုးမို႔ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီး ဟုတ္မဟုတ္ စီစစ္ရမယ္တဲ့။
ေရေအာက္ထဲက နံုးေတြေအာက္မွာ လံုးလံုးေတြ႕တိုင္း ေခါင္းေလာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ေရေပၚတဲ့ တိုင္စိုက္ ဆိပ္ကမ္းလမ္းျပ ဘြိုင္ယာႀကီးေတြ က်ိဳးၿပီး ျမဳတ္ကုန္တာေတြ အမ်ားႀကီး။ ဆယ္ၿပီးကာမွ အရွက္ကြဲမွာ။
ရွင္ေစာပုရာဇဝင္မွာ ဘုရင္မႀကီးက သာသနာကိုၾကည္ညိဳသူ။ နန္းေတာ္မွာ ဆြမ္းကပ္ေနၾက စာတတ္ရဟန္းငယ္ကို လူထြက္ခိုင္းၿပီး သမီးနဲ႔ေပးစား။
ဓမၼေစတီမင္းအျဖစ္နန္းအပ္။ ေရႊတိဂံုဘုရားကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ ေနရာမွာ ေသတဲ့ထိ ေနသြားရွာသူ။ အာဏာစြန္႔ၿပီး တရားအားထုတ္ခဲ့သူ တရားရွင္ႀကီး။ ေခါင္းေလာင္း ရာဇဝင္မွာ ခုေတာ့ သူပါ ပဲြေပးဆုေတာင္းတဲ့ထဲ ဆဲြသြင္းခံရ။ နတ္စိမ္းေတြနဲ႔ အေရာခံရွာရ။
ေခါင္းေလာင္းရွာလို႔ အနားကေစ်းသည္၊ ေလွဆရာ၊ ဆိုင္ကယ္သမားေတြ စီးပြါးျဖစ္တာကလဲြလို႔ ဘာမွထူးလာေသးတာေတာ့မျမင္ရေသး။
ေခါင္းေလာင္းကို နဂါးသိုက္ကဖြက္ထားတာလား။ နတ္ေတြက သယ္သြားၿပီလား။ ေခါင္းေလာင္းကေရာ တကယ္ရွိခဲ့ရဲ႕လား။ တကယ္ပဲ ပိသာခိ်န္သိန္းေက်ာ္ပါ့မလား။ ငဇင္ကာကေရာ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ေခါင္းေလာင္းကို ဘာနဲ႔မၿပီး ဘယ္လိုေလွေပၚတင္လဲ။ ေမးခြန္းေတြအတြက္ အေျဖမရေသးေပမဲ့ မြန္နဲ႔ ျမန္မာေတြ၊ ကိ်ဳက္ထီးေဆာင္းဆရာေတာ္ရဲ႕ တပည့္ေတြနဲ႔ အခုဆယ္ေနတဲ့အဖဲြ႕ကသူေတြရဲ႕ အြန္လိုင္းတိုက္ပြဲ။ ရွိမရွိ ျငင္းၾကသူေတြရဲ႕ အြန္လိုင္းဆဲပဲြေတြနဲ႔ ဆူညံဆဲ။
ကုန္သြားတဲ့ ေငြေတြကို လူမႈေရးလုပ္ငန္းတခုခုမွာ သံုးလိုက္ရင္ေကာင္းမွာပဲလို႔သာ ထင္မိပါေၾကာင္း။
No comments:
Post a Comment