ၾကက္ဒုကၡ
ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ျခင္းထဲကၾကက္အေၾကာင္းေရးဖူးတယ္။
ျခင္းထဲကၾကက္ေတြဟာ အၿမဲတန္း ျခင္းထဲမွာပဲေနရတာမို႔ အျပင္ကို လႊတ္ေပးရင္ေတာင္ ဘာမွမလုပ္တတ္ေတာ့လို႔ ျခင္းထဲျပန္ဝင္ဖို႔ပဲ စဥ္းစားေနတယ္တဲ့။
သူ႔မိန္းမနဲ႔သားတို႔ ခရီးသြားေနခ်ိန္မို႔ သူလြတ္လပ္ေရးရေနေပမဲ့ မေနတတ္ေၾကာင္း မူလျခင္းျဖစ္တဲ့ သူ႔မိသားစုျခင္းထဲမွာပဲေပ်ာ္ေၾကာင္း ေရးတဲ့သေဘာပါ။
သူ႔မိန္းမမရွိေပမဲ့ မဆိုးေၾကာင္း သူလိမၼာေၾကာင္းေျပာျပၿပီး အာဘြားေတြအမ်ားႀကီးရဖို႔ ခ်ဳပ္နည္းတမ်ိဳး။
သူေရးတာဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစာမိတာက တမ်ိဳးပါ။
ၾကက္ေတြ ငွက္ေတြသာမကပဲ လူေတြလည္း ၾကက္ဒုကၡ ရွိပါတယ္။
အေမရိကားမွာ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးၿပီးေတာ့ သမၼတလင္ကြန္းက ကၽြန္ေတြကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ သခင္ေျပာသမွ်လက္ခံ၊ ေပးသမွ်ယူ၊ ေကၽြးသမွ်စားနဲ႔ တသက္လံုးပဲ ထားရာေန ေစရာသြားခဲ့တဲ့ကၽြန္ေတြ လြတ္လပ္ခဲ့ၿပီေပါ့။
ပထမေတာ့ အမ်ားစုကၽြန္ေတြက ေပ်ာ္ၾကပါသတဲ့။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီ၊ လြတ္လပ္ေရးအရသာ ခံစားမယ္ေပါ့ေလ။ သခင့္ျခံထဲက ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ အနည္းစုေသာကၽြန္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေနစရာမရွိ၊ စားစရာမရွိနဲ႔ ဒုကၡေတြ႕မွာေၾကာက္လို႔ လြတ္လပ္ခြင့္ရေပမဲ့ သခင့္ဆီမွာပဲ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ေနခဲ့ၾကပါသတဲ့။
ေယာက္်ားကၽြန္ေတြကို လယ္ထဲမွာပဲ ေန႔တိုင္းခိုင္းခဲ့တာမို႔ ဒီလူေတြဟာ လယ္ေတာကလြဲရင္ ဘာမွမသိဘူး။ အမ်ိဳးသမီးေတြကိုလည္း အိမ္ေဖၚအလုပ္ပဲ ခိုင္းခဲ့တာမို႔ မိန္းမေတြက အိမ္ေဖၚအလုပ္ကလြဲၿပီး ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး။ သီခ်င္းဆိုတတ္သူ၊ ဂီတနားလည္သူ အနည္းစုေလးကလည္း သခင္ေတြရဲ႕ပါတီပြဲမွာ သခင္ေတြကႏိုင္ေအာင္ ဆိုႏိုင္ေအာင္ ေဖ်ာ္ေျဖဖူးတာကလြဲရင္ အျပင္ေလာကကိုမသိၾကဘူး။
သခင္ေတြရဲ႕ျခင္းေတာင္းထဲက ေခါက္႐ိုးက်ိဳးေနတဲ့ ဒီလူေတြ ျခင္းရဲ႕အျပင္ကိုရာက္ေတာ့ ဒုကၡေတြ ပတ္လည္႐ိုက္ပါေတာ့တယ္။ အလုပ္လုပ္ လို႔ ရတဲ့ လစာက အိမ္ငွားခ၊ အစားအစာဖိုး၊ အဝတ္ဖိုးစတဲ့အေထြေထြကုန္က်စားရိတ္ေတြနဲ႔မကာမိ။ ေငြေၾကးကို စာရင္းအင္းနဲ႔ သံုးတတ္စြဲတတ္ စုတတ္ေဆာင္းတတ္တဲ့ ပညာမတတ္ၾကေတာ့ ရွိရင္အကုန္သံုး၊ မရွိရင္ ေခ်းငွားသံုးနဲ႔ အေႂကြးေတြပတ္လည္႐ိုက္။ ဒီလိုနဲ႔ အမ်ားစုေသာကၽြန္ေတြဟာ မူလေနခဲ့ရာ ျခင္းေတာင္းျဖစ္တဲ့သခင္ေတြရဲ႕လယ္ေတာအိမ္ထဲကိုပဲ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ျပန္ဝင္ကုန္ၾကပါသတဲ့။
ဒီလိုဒုကၡပင္လည္ေဝေနတဲ့ ကၽြန္ေတြအတြက္ အစိုးရကပဲဦးစီးၿပီး ေထာက္ပ့ံေၾကးေတြေပးရ၊ ေနစရာေတြဖန္တည္းေပးရ၊ ေဆးကုသေပးရ၊ သက္ႀကီးပင္စင္ေတြေပးရနဲ႔ လူမႈဖူလံုေရးေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ရတယ္လို႔ မွတ္သားဖူးတယ္။
အာဏာရွင္ေတြလက္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ။ အာဏာရွင္ေတြ ေပးသမွ်နဲ႔ အသက္ရွင္ခဲ့ၾကရတယ္။ အခြင့္အေရးမ်ားမ်ားရသူအနည္းစုနဲ႔ အခြင့္အေရးမရသူ အမ်ားစုပဲ ကြာမယ္။
အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုေျပာင္းဖို႔ႀကိဳးစားေနဆဲ ဒီအခ်ိန္ဟာ ျခင္းထဲကၾကက္ေတြလို အုပ္ၿပီးခ်ဳပ္ထားတဲ့ျပည္သူေတြကို ျခင္းရဲ႕အျပင္ လႊတ္ေပးလိုက္စ အခ်ိန္နဲ႔တူမယ္ထင္တယ္။
တသက္လံုးလိုလို အာဏာရွင္ေတြ ေပးကမ္းသမွ်အခြင့္အေရးေလးေတြနဲ႔ႀကီးပြားခဲ့သူေတြ အနည္းစုက ျခင္းအျပင္ေရာက္ေတာ့ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္နဲ႔ ဒုကၡေတြ႕ၾကၿပီေလ။ သူတို႔အတြက္က အာဏာရွင္ရဲ႕ျခင္းထဲမွာ ေနရတာ ပိုအဆင္ေျပတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွင္ရဲ႕ျခင္းထဲျပန္ဝင္ဖို႔ အခ်ိန္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနၾကေလရဲ႕။
အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ေသြးထိုးလိုက္၊ လူမ်ိဳးေရးနဲ႔ေသြးထိုးလိုက္နဲ႔ ျခင္းထဲျပန္ဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ ၾကက္ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕စကားကို ျပည္သူအမ်ားစုက နားမေယာင္မိဖို႔ အရမ္းအေရးႀကီးေနၿပီ။ တတိယအင္အားစုတစ္ခု ပီပီျပင္ျပင္ မေပၚလာေသးခင္ ဒီအခ်ိန္မွာတာ့ လက္ရွိအစိုးရကိုပဲ အားေပးၾကဖို႔လိုပါမယ္။ ဒီအင္အားစုေပၚလာရင္ေတာ့ ဘယ္သူသာမယ္ဆိုတာ ျပည္သူေတြက ဆံုးျဖတ္ၾကမွာပဲ။
အာဏာရွင္ေဟာင္းေတြရဲ႕ ျခင္းထဲကို ၾကက္ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔အတူ ျပန္ဝင္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ...... ။
ျမန္မာျပည္သူျပည္သား ညီအကိုေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ေမာင္လူေပ
No comments:
Post a Comment